Bori tori: Eens… op een blauwe dag – Parbode Sneak Peek

Door Germaine Jong Loy

Pas getrouwd brachten zij de huwelijksnacht door in de suite van een vijfsterrenhotel. Net maakten ze aanstalten zich te ontkleden, toen het neussieraad van de bruid viel en wegrolde. Toen zij er onder het bed naar zocht, ontdekte zij een rare bobbel in het kleed. Blijkbaar hadden hun humoristische vrienden een verborgen microfoon vastgemaakt, dacht ze.

“Ik zal ze een lesje leren…”, sprak de echtgenoot.

“Zie jij iets Vasanthie, ik zie geen draden of zo, die duiden op de een of andere elektrische connectie.”

Ze zat op haar knieën en haar met mehndi versierde handen gleden over de stoffige vloer.

“Ik dacht dat die grappenmakers ons tot in de intiemste details van het feest wilden vergezellen, maar gelukkig is ’t loos alarm”, grinnikte hij.

“Probleem één opgelost,” zei ze, “nu die neusring nog.”

De lichtgekleurde vrouw, waarvoor zijn ouders een kleine 10.000 US-dollar aan dowry – de bruidsschat – hadden betaald, deed één voor één al haar andere sieraden af en legde ze netjes, naast elkaar op het toilettafeltje. Nu pas had hij tijd om haar ongegeneerd te bewonderen. Ze maakte de haarspelden die de rood met gouden sari vasthielden los.
“Ga je baden?”, vroeg hij. “Dan zal ik in de tussentijd je neusring voor je zoeken.”
Wat voor soort vrouw was ze eigenlijk? Ze hadden elkaar op de foto gezien, elkaar onder toezicht van de familie ontmoet en hij was meteen verkocht. Zij ook, had hij begrepen van haar broer. Zijn ouders waren ook uitgehuwelijkt, maar waren al meer dan vijftig jaar samen.
Hij hoopte dat zij ook naar elkaar toe konden groeien.
Jay deed zijn donkerrode tulband af en krabde de kale plek op zijn voorhoofd. Jay, jongen, je wordt oud, vertelde hij zichzelf, terwijl hij in de spiegel keek. Vijfentwintig jaar wonen in Londen had zijn  liefdesleven niet gemaakt tot wat hij ervan had gehoopt en hij was blij die periode nu af te sluiten. Een ‘India-meisje’ wilde hij en niets anders. Hij deed zijn sjaal af en terwijl hij met de knopen van zijn crème met rood, brokaten kurta bezig was, zag hij iets aan de achterste poot van het bed. Het was de gouden neusring. Een lange lijn liep op die plek door onder het bed. Hij rukte en een wit stuk karton viel in zijn schoot.

Het hele artikel is te lezen in het julinummer van Parbode.

0

Gedeeld