Kit-Ling Tjon Pian Gi: One can make a difference – Parbode Sneak Peek

Met een al glansrijke carrière in de beeldende kunst is Kit-Ling Tjon Pian Gi deze maand weer met haar nieuwste expositie te bewonderen in de Readytex Art Gallery. Ditmaal stelt zij de vraag: hoe moeten we naar een betere wereld?

Door Tom Roggen

Op het moment van het interview is Kit-Ling druk bezig om de laatste voorbereidingen te treffen voor haar tentoonstelling die op 1 augustus van start gaat. Ze heeft bij haar thuis een aantal werken uitgestald om een kleine sneak preview te geven. Het is niet haar eerste expositie bij Readytex, maar heeft Kit-Ling er veel zin in om haar schilderijen met de wereld te delen. “Ik heb nog nooit eerder gehad dat het ene werk werkelijk is ontstaan vanuit het andere eerder gemaakte werk.”

Kit-Ling groeide op in een welgestelde middenstand. Het was in die jaren 50 de dekolonisatieperiode van Suriname. Ze vertelt dat ze van de ‘twijfelgeneratie’ is. “Ik viel een beetje tussen het nationalisme van vroeger en het globalisme van nu. Ik heb daarom ook nooit veel gedaan aan internationale projecten en wedstrijden.”

Zo ver ze zich kan herinneren, was Kit-Ling al bezig met tekenen. “Ik wilde eigenlijk architect worden. Mijn broer had mij daarvan weerhouden, omdat ik naar de TU in Delft (Nederland) wilde voor mijn studie en het in die tijd een echte mannenwereld was. Toch wijkt mijn huidige beroep niet echt af van architectuur. Bij beide ben je aan het tekenen om dingen te scheppen of te creëren.”

Ze besloot daarom om een kunstopleiding te volgen aan het Instituut voor de Opleiding van Leraren. “Ondanks dat het een opleiding tot leraar was, verschilde het toen niet veel van een traditionele kunstopleiding.” Ze kreeg hier les van bekende kunstenaars, zoals Rudi Getrouw, Stuart Robles de Medina en Jules Chin A Foeng. Kit-Ling was de eerste die slaagde aan deze opleiding.

Na haar studie te hebben afgerond, besloot ze toch om de overtocht naar Nederland te maken om daar verder te studeren. In 1979 keerde ze na haar opleiding gelijk terug naar Suriname. “Ik vond het te veel mensen op een kluitje. Ik wilde weer wat ruimte hebben.”

Na acht jaar te hebben gewerkt als kunstdocente wilde Kit-Ling zich compleet richten op het maken van kunst. Ondertussen was ze getrouwd en had ze een zoontje van drie jaar oud, waar ze ook haar handen vol aan had. “Ik ben erg blij dat mijn man mij heeft gesteund in de keuze om te stoppen als docente en te kiezen voor het onzekere beroep van beeldend kunstenaar. In die tijd was het namelijk heel ongewoon dat je als vrouw carrière ging maken.”

Volgens Kit-Ling heeft zij niet een vaste stijl die ze hanteert. “Ik ben niet zo bezig met stijlen, dat laat ik over aan de kunsthistorici.” In haar werk komen bepaalde thema’s wel terug. Ze schildert veel over vrouwen, kinderen, cultuur en het tropische regenwoud. De enige overeenkomst in al haar stukken is het werken vanuit een concept en haar eigen handschrift.

0

Gedeeld