Raoul Boucke: ‘Voor mij is politiek interesse voor je omgeving’ – Parbode Sneak Peek
In het Europarlement, het op een na grootste parlement ter wereld, zijn er 751 zetels te vergeven. De in Suriname geboren Raoul Boucke (43) stond afgelopen mei op de kandidatenlijst voor D66 om een van de 26 Nederlandse zetels te bemachtigen. Boucke werd net niet gekozen.
Tekst Renate Sluisdom
Hoewel hij geboren is in het Sint Vincentius Ziekenhuis in Paramaribo, komt Raoul uit een echt ‘Suralconest’ in Moengo. Pa, ma en verschillende ooms en tantes waren werkzaam bij de bauxietmultinational. Op zijn achtste kwam het gezin naar de stad. “Dat was omdat we naar de middelbare school moesten. Alle beslissingen in het gezin draaiden om onze educatie.” Boucke bezocht achtereenvolgens de Zinnia- en de Christus Koningschool, en ten slotte het Miranda Lyceum. Ook in de Wichersstraat op nummer 1 was het gezin vaak, want daar woonde oma Boucke. Kleinzoon Raoul is nog steeds heel vaak in Suriname.
“Mijn ouders hadden eigenlijk maar een doel: je moet gaan studeren. En je moest iets studeren waarmee je later een goede boterham zou kunnen verdienen. Dus ik heb technologische scheikunde gekozen aan de TU Delft. Ik heb altijd duurzaamheid en bescherming van het milieu hoog in het vaandel gedragen, dat heb ik vanuit Suriname meegekregen. Ik heb voor Shell, DSM, Exxon, DOW Chemical, grote bedrijven, onderzoeken gedaan. Dat waren vergelijkende onderzoeken tussen Europese en Amerikaanse bedrijven”, vertelt Boucke. “In 2001 studeerde ik af en ik kwam voor een belangrijke keuze te staan. Ik had twee job offers: een bij de multinational GE Plastics en een bij het toenmalige Nederlandse milieuministerie, VROM. Ik koos datgene waar mijn hart lag, het milieu. Mijn ouders hadden daar best wel moeite mee, want die vonden dat je moest gaan voor de zekerheid van een multinational, ook vanwege onze achtergrond van de multinational Suralco.” Boucke werkt nog steeds voor het ministerie. “De laatste twaalf jaren ben ik uitgezonden door het ministerie naar de EU in Brussel, als ambtenaar. Ik wilde graag als politicus gaan werken voor diezelfde EU, zodat ik mijn eigen visie kan uitdragen.”
Naar het politieke podium
“Ik ben altijd in politiek geïnteresseerd geweest. Ik volgde het Surinaamse nieuws op de voet via de dagbladen die mijn pa voor mij stuurde. Toen ik besloot in Nederland te blijven, ben ik me gaan verdiepen in de Nederlandse politiek. Voor mij is politiek interesse voor je omgeving, van het grasveldje om de hoek, tot aan grote zaken als milieu en klimaatverandering. In 1994 toen Hans van Mierlo met D66 groots gewonnen had, is mijn interesse in de Nederlandse politiek aangewakkerd. Het was aan D66 te danken dat na tachtig jaar CDA uit de regering kon worden gehouden. D66 was een partij van gelijke, radicale kansen, met name via het onderwijs. Andere partijen hebben allemaal een specifieke groep die ze belangrijk vinden: christenen, armen, arbeiders. In 1996 kwam Van Mierlo naar Suriname op werkbezoek. Ik heb hem toen, als jong broekie in de Nederlandse politiek, een briefje geschreven met de oproep om vooral door te gaan met wat hij deed. Ik heb een reactie ontvangen van een van zijn medewerkers dat er zeker alles aan gedaan zou worden om Suriname te helpen ontwikkelen; dat briefje heb ik nog steeds.”
Het hele artikel is te lezen in het augustusnummer van Parbode.