De lichtzinnigheid van de corrupte elite – Parbode Sneak Peek
De corruptie in ons land is opzichtig, uitbundig en lichtzinnig. De praktijk wordt in stand gehouden door een select clubje. Hun leden zijn er vaak ook nog eens trots op bij de club te (mogen) horen.
Tekst Jaap Hoogendam
We hadden bij de start van Bouterse-I kinderlijk eenvoudig afluisterapparatuur op het ministerie van Openbare Werken (OW) kunnen plaatsen. Nieuwbakken minister Ramon Abrahams liet zijn werkkamers verbouwen, en wat zou het beste maatje van Bouterse daar niet allemaal bespreken? We gingen eens kijken. Terwijl de portiers van het ministerie tori’s uitwisselden, laveerden we ongestoord door de gangen van het ministerie. Alleen de directiekamer werd verbouwd, maar door slecht onderhoud van het gebouw kon alles doorgaan voor een bouwwerf. Links en rechts staken een wirwar van stroomdraden los uit de muren. Opvallend, want je zou verwachten dat het ministerie waar de afdeling ‘Bouw- en Woningtoezicht’ is gevestigd, op zijn minst haar eigen huis op orde heeft. Het werd al snel duidelijk waar Abrahams zijn prioriteiten legde.
De affaire-Abrahams
De bouwploeg in de ministeriële werkkamers liet ons begaan, ze dachten zeker dat wij daar ook aan het werk waren. Ze trokken gipswanden op, met achterlangs nieuwe stroomdraden en veel stopcontacten, waarachter we onze microfoons zouden kunnen plaatsen. Permanent stroom, geen batterijen nodig: beter kan niet. De bouwploeg ging lunchen, en toen stonden we alleen in Abrahams kantoor in aanbouw. Afgezien van het feit dat je dit als journalist niet doet, en wat we dus ook – voor alle duidelijkheid – niet gedaan hebben, bleek het door de klaarblijkelijke lichtzinnigheid van Abrahams ook al snel niet meer nodig. Hij was nog maar een paar dagen in dienst en het corrupte circus begon meteen volop te draaien, zonder er stiekem over te doen. Wat een NDP’er doet als hij aan de macht komt is algemeen bekend in Suriname. In dit geval trok Ganeshkoemar Kandhai, lid van de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP) tevens voorganger van Abrahams, tegenover Starnieuws aan de bel toen de bouwplannen – kostenplaatje SRD 650.000 – van Abrahams’ werkkamer bekend werden. Hoewel Abrahams tegenover diezelfde pers beweerde dat hij elke cent kon verantwoorden, bleek al snel dat voor het uitbesteden van werkzaamheden – tegen alle regels in – geen openbare aanbesteding had plaatsgevonden. Ook van de verantwoording hebben we nooit meer wat gehoord. Het was de voorbode van een lange reeks dubieuze uitgaven. Nog vóór zijn ontslag in 2013 liet Abrahams zijn dienstwagen pimpen voor SRD 155.000 en kreeg ‘een bedrijf geleid door zijn dochter 1,6 miljoen euro voor ingenieurs-en advieswerkzaamheden’ (de Volkskrant, 12 juni 2013). Het Nederlands dagblad meldt dat de oppositie het ministerie van OW ervan verdenkt onder leiding van Abrahams zo’n 75 miljoen euro onderhands te hebben gegund. Dat roept weerzin op in een land, waar arbeiders voor een hele dag werken SRD 80, nog geen tien euro, verdienen.
Parbode publiceerde in augustus 2013 een lang artikel, genaamd De affaire-Abrahams over corruptie op OW. Een aannemer getuigde anoniem dat hij een envelop met geld moest brengen naar het ministerie, maar pas daarna de opdracht kreeg voor het ingraven van duikers bij Lelydorp. Zijn offerte bedroeg SRD 400.000, maar hij mocht er SRD 480.000 van maken als hij alvast SRD 80.000 contant naar het ministerie zou brengen. Abrahams spande een kort geding aan tegen ons. Na zes jaar is er nog geen uitspraak, best lang voor een kort geding.
De onderwereld
Het zou wel erg merkwaardig zijn als president Desiré Bouterse niet op de hoogte was van de corruptie op OW. Bouterse is de baas van Abrahams en kan hem per dag ontslaan, zoals hij inmiddels met bijna zeventig ministers deed. Maar Bouterse is de man van ‘de aanval is de beste verdediging’ en herhaalde die tactiek op 16 februari 2012. ‘Als justitie een onderzoek zou starten naar corruptie op Openbare Werken, weet ik zeker dat meer dan de helft van de VHP-top in de gevangenis belandt’, klonk de boodschap van Bouterse in het parlement.
Bouterse wist niet alleen van corruptie op Openbare Werken, hij zette er zelfs de juiste man neer om dit alles te regelen. De vraag is nu wat er met zo’n envelop met SRD 80.000 gebeurt. Hoe wordt het verdeeld?
Het hele artikel is te lezen in het decembernummer van Parbode