De Afobakastuwdam is op 31 december eindelijk overgedragen aan Suriname. Blijdschap alom. Maar er heerst ook onvrede onder de bevolking over wat er uit de onderhandelingen is gehaald.
Tekst Christa Sluisdom
Er rezen vragen. Moest Suriname wel voor de dam of de stroom betalen? Want, had bauxietmultinational Alcoa geen woordbreuk gepleegd door vervroegd te stoppen met mijnen? En is de door de regering aangewezen hoofdonderhandelaar niet een gewiekst zakenman, die zelfs water verkoopt aan een volk wier land per hoofd van de bevolking bijna het meeste zoetwater bezit in de hele wereld? En is de president van dat land niet de meesterstrateeg die met mannetjes schuift en de koning in veiligheid brengt ongeacht de moeilijke positie waarin die verkeert, als ware het een partijtje schaak? En de milieuvervuiling? Moest Alcoa niet eerst zijn viezigheid opruimen alvorens te vertrekken en betaald te krijgen voor elektriciteit met geld van een met een hypotheek bezwaarde dam?
De voorzitter van De Nationale Assemblée verliet bij de stemming voor de gewijzigde Brokopondo Overeenkomst zelfs de vergaderzaal, omdat de regering de wijzigingen waaraan dagen was gewerkt niet had doorgevoerd. Ik zou niet durven zeggen dat er iets onder de tafel is door gegaan, zoals kwade tongen beweren. Ik denk dat het weer zo’n zet is van de meesterstrateeg waarbij het lijkt alsof hij zijn koning laat omsingelen, maar jou eigenlijk zelf schaakmat zet of dat de gewiekste zakenman/onderhandelaar schijnbaar zijn koopwaar onder de kostprijs verkoopt, maar feitelijk alle winst heeft.
En dan is er nog de onvrede onder de bevolking over het inlichten van (politieke) partijen door de president, over de overname van de dam. Want, moest deze informatieverstrekking niet in het parlement geschieden?
Lees het hele artikel in het maartnummer van Parbode
Nu populair
