STREI! op de fiets – Parbode Sneak Peek
Met de verkiezingen voor de deur trappen heel wat politieke partijen hun verkiezingscampagne in gang. Het is altijd een uitdaging om op originele en vernieuwende manier campagne te voeren. Bij STREI! kwamen ze alvast verrassend uit de hoek. De partij fietste 350 kilometer van Albina naar Nickerie via de Oost-Westverbinding. Van 15 tot en met 23 februari werden zeven districten bezocht en werden de verkiezingsthema’s van de partij uitgelegd.
Tekst Victor De Roeck
“Het was een idee van mijn moeder”, begint Maisha Neus, voorzitter van STREI! en één van de drie fietsers die de lange weg van Albina naar Nickerie heeft afgelegd. “Mijn moeder is een Nederlandse vrouw en zij heeft vroeger zelf veel gefietst. De laatste jaren eigenlijk niet meer, want fietsen is hier veel te onveilig geworden. Het is me tijdens de tocht ook opgevallen hoe weinig mensen daadwerkelijk over die Oost-Westverbinding fietsen. Ik denk dat wij geen enkele andere fietser zijn tegengekomen.”
Alternatieve campagne
In Suriname is fietsen op zich al ongewoon. En dan zeker als onderdeel van een politieke campagne. Meestal voeren partijen campagne met grote caravans aan auto’s en komt er heel wat sensatie bij kijken. STREI! wilde het dit jaar op een alternatieve manier aanpakken, en dat viel naar zeggen van Neus in de smaak bij veel Surinamers. “De motiverende woorden hebben ons doen doorzetten. Net wanneer je knie een teken geeft dat het niet meer gaat, passeert iemand met een bemoedigend woordje. Dat was echt fijn”, vertelt Neus.
Ook Peter Wolff fietste mee. Hij was heel tevreden met het resultaat van de fietstocht. “Los van het hoofddoel, het bereiken van het volk, vond ik het fijn dat wij ook gewoon een beetje sportief konden bezig zijn. Ik hou van sporten en van bewegen, dus ik vond het fantastisch. Daar komt bij dat ik weer een heel mooi stuk van Suriname heb gezien vanuit een heel ander perspectief, de fiets.”
Elke avond werd er een hotspot gecreëerd waar het volk toegesproken werd en waar vragen gesteld konden worden. Er werd vooral aandacht gevraagd voor maatschappelijke issues die spelen. Ieder district had zijn eigen thema. In Marowijne bijvoorbeeld werd aandacht gevraagd voor verkeersveiligheid en de grenssituatie. “We vroegen het volk natuurlijk ook naar hun noden”, vertelt Neus.
Lees het hele artikel in het meinummer van Parbode