Stonfutu Luciel Becker (80): ‘Ik ben een bron van tegenstellingen’ – Parbode Sneak Peek

Luciel Becker is grondlegger van de zelfstandige moderne kunstvorm WildcoastArt. Het thema van zijn kunst is ‘Eenheid door Cultuur’ en is dus politiek georiënteerd. Becker zag het levenslicht op 9 mei 1940, een dag vóór de Goslar tot zinken werd gebracht. “Het was een dyugudyugu tijd. Dit verklaart enigszins mijn onrustige karakter, maar ik kan ook heel, heel rustig zijn. Ik ben een bron van tegenstellingen.” Uit zijn vroege jeugd in oorlogstijd herinnert hij zich, ergens in zijn onderbewustzijn, schuilkelders en loeiende sirenes.

Tekst Samantha Waridjan

Becker vertelt dat zijn vader, Alwin Woei A Tsoi, winkelier was en werd ingezet om zoutvlees te verkopen in een winkel aan de Saramaccastraat. “Van de ene op de andere dag verliet hij mijn moeder, Eugenie Becker, een mooie moksi. Ze was een keukenprinses die ook kokkin was van het Landsinternaat voor districtskinderen te Zorg en Hoop.” Al onderwijzend op de lagere school te Onverdacht volgde Becker de avondopleiding voor hoofdonderwijzer. Hij kreeg les van leraren zoals Eva Fruin, Eugène Gessel, Hein Eersel en politicus en tekenleraar Wim Bos Verschuur die een bijdrage leverden aan de persoonlijkheid die hij nu is. Dat komt duidelijk tot uiting in zijn denken over geschiedenis, politiek, cultuur en kunst. “Op de Kweekschool leerde Bos Verschuur ons mooie landschappen tekenen. Ik had echter geen aandacht voor beheersing van de techniek. Ik tekende toen al vrij en blij wat in mij opkwam. Bijvoorbeeld een brokobroko oso met een eveneens brokobroko skotu, met een groot gat erin waardoor vanuit het erf een oude amandelboom groeide. Bos Verschuur zei dan altijd: gedurfd, gedurfd, gedurfd! Hij noemde me vaak schobbejak! Het was een kwestie van emotie, hij mocht me wel!”

In 1963 vertrok Becker voor studie naar Nederland. In deze periode leerde hij enkele politiek-bewuste Surinamers kennen. Al gauw werd een groep gevormd die zich politiek liet scholen in een studentenkamer met het doel bij terugkeer een socialistische revolutie te ontketenen.

Lees het hele artikel in het julinummer van Parbode

0

Gedeeld