Opinie: Juiste vinger, verkeerde richting – Parbode Sneak Peek

Het COVID-19 Managementteam werd in eerste instantie nog geprezen om zijn aanpak van het virus. Vooral de persconferentie die drie keer per week live werd uitgezonden kon op veel (internationale) bewondering rekenen. Maar die ‘open communicatie’ bleek al snel een illusie te zijn.

Door Zoë Deceuninck

 Toen het aantal mensen met COVID-19 bleef stijgen, verhuisde de persconferentie van de Congreshal tijdelijk naar de huiskamer. Vanaf dat moment kon het woordje ‘pers’ voor ‘conferentie’ gerust weggehaald worden. Vragen waarop het managementteam geen antwoord had, werden niet of slechts gedeeltelijk voorgelezen en/of beantwoord. De plotse afwezigheid van Daniëlle Veira, directeur Directoraat Nationale Veiligheid, en Jerry Slijngard, coördinator van het Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing, gaf de overige ministers en directeuren meer tijd om hun eigen versie van de feiten te herhalen. Ondertussen klopten ze zichzelf voortdurend op de schouder voor hun ‘transparantie’ en ‘inzet’, die toch voornamelijk ‘achter de schermen plaatsvond’. En intussen was daar die steeds wederkerende vinger naar de samenleving. Want thuisblijven moesten we, werken mochten we niet, en luisteren zouden we. ‘Hulp is onderweg’, was wekenlang de boodschap aan de hongerige. Zij die wel op de vingers getikt moesten worden, werden buiten schot gehouden.

Dat het managementteam na de verkiezingen van 25 mei de steun van de regering verloor, was duidelijk te merken aan de manier waarop regeringslieden zich niet meer verontschuldigden, noch verantwoordden, voor het publiekelijk overtreden van de COVID-19-maatregelen. Het ministerie van SoZaVo besloot het uitdelen van noodpakketten – nadat mensen tot tien uur lang hadden staan wachten – dan maar stop te zetten. Een ‘evaluatie’ was broodnodig alvorens het project kon worden voortgezet, aldus voormalig SoZaVo-minister André Misiekaba. Maar ook de heropstart van het pakkettenproject was niet om over naar huis te schrijven. Bij gebrek aan ondersteuning van bovenaf, gaf het ministerie er uiteindelijk maar de brui aan. SoZaVo was niet de enige die het certificaat van ongeschiktheid aan zichzelf uitkeerde. Het ministerie van Handel en Industrie was zo lang bezig met het ‘inventariseren’ van ‘essentiële bedrijven’, dat de lockdownmaatregelen eerder werden opgeheven dan dat het ministerie zijn lijst klaar had.

Lees het hele artikel in het septembernummer van Parbode

0

Gedeeld