Het gaat wel erg hard met COVID-19 in ons land.
En dan te bedenken dat twee weken vóór de verkiezingen Surinames voortvarende aanpak tegen dit zeer besmettelijke virus nog een voorbeeld was voor de wereld. Het aantal geregistreerde besmettingen was toen op slechts twee handen te tellen en aangezien de situatie behoorlijk onder controle leek, werd alles in stelling gebracht om het openbare leven weer op de rails te krijgen.
Hoe anders verliep alles toen rond de grote politieke datum van 25 mei de coronaprotocollen massaal werden veronachtzaamd en de COVID-19-cases sindsdien als rijpe appelen van de boom vielen. Binnen enkele maanden werden enkele duizenden nieuwe COVID-19-besmettingen erbij genoteerd; inmiddels stevent ons overbelast gezondheidsapparaat af op een ware ramp. Bovendien wijst niets erop dat er ook maar enige hoop is op een terugkeer naar het normale leven van alledag. Het einde van het COVID-19-drama lijkt maar niet in zicht.
Het is de grote vraag hoe Suriname terug kan naar een meer beheersbare situatie, vooral omdat de aanpak van de nieuwe regering tot nu toe niet erg effectief is gebleken. Het lijkt alsof met het vervangen van de power ladies van het COVID-19-managementteam ook de ernst van de situatie is weggevaagd bij de massa. Het is volstrekt onbegrijpelijk dat zo laconiek wordt omgesprongen met opgedane expertise uit de eerste maanden van de COVID-19-crisis. Gezien de drastische verergering van de coronacrisis zou het zeker geen slecht idee zijn om bijvoorbeeld overste Veira weer prominent op de voorgrond te schuiven. Aangekondigde maatregelen dienen immers niet met een korreltje zout te worden genomen, communicatie naar de samenleving moet gewoonweg met veel meer gezag gebeuren. Terug dus naar Doewet!
Nu populair
