Inkomend ambassadeur Henk van der Zwan: ‘Er is goede wil tussen beide landen’ – Parbode Sneak Peek

Suriname gaat onder de nieuwe president Chandrikapersad Santokhi de samenwerking met zijn moederland Nederland een ‘restart’ geven. De eerste stap zette Santokhi door de handreiking te doen naar het Nederlands ambassadeurschap. Met de komst van de Nederlandse diplomaat Henk van der Zwan krijgt Suriname na meer dan drie jaar weer een Nederlandse ambassadeur.

Tekst Arjen Stikvoort

Sinds Suriname in 2017 weigerde Anne van Leeuwen toe te laten, was Nederland niet meer op ambassadeursniveau vertegenwoordigd in Paramaribo. Zaakgelastigde Jaap Frederiks vertegenwoordigde in de periode tot aan de verkiezingen 2020 Nederland in Suriname. Het is de hoogste tijd om de (diplomatieke) banden te herstellen. Het is 4 september als de Nederlandse zaakgelastigde Van der Zwan landt op de Johan Adolf Pengel International Airport van Suriname. Hij is dan, zo zegt hij, meteen in functie. “Zodra je in die hoedanigheid voet zet op buitenlandse bodem, ben je in functie.” De tropische hitte slaat de diplomaat als een warme deken om het lijf. Van der Zwan vindt die omslag van klimaat niet erg. Zijn net afgeronde ambtstermijn was in Ottawa, de hoofdstad van Canada. “Ik ben wel wat gewend. Want Canada kent een landklimaat. Dat betekent ’s zomers plus 35 graden en ’s winters min 35 graden”, lacht hij.

De 64-jarige Van der Zwan is een Fries van origine. Het reizen werd hem met de paplepel ingegoten. “Mijn moeder woonde in Heemstede, maar wilde per se dat haar eerstgeborene in Friesland werd geboren. Dus beviel zij thuis bij haar moeder in Leeuwarden. Vrijwel meteen daarna vertrokken we weer richting Heemstede met mijn Friese ‘nationaliteit’ op zak.” In zijn jeugdjaren reisde hij met zijn ouders een deel van de wereld over. Zijn vader werkte voor de NAVO en kreeg meerdere stationeringen in de Verenigde Staten, Duitsland en Luxemburg. Van der Zwan behaalde zijn middelbare schooldiploma in Luxemburg en besloot rechten te gaan studeren in Leiden. Maar de advocatuur sprak hem na zijn afstuderen toch niet echt aan. Hij was geïntegreerd door het buitenland en wilde daarin verder. Van der Zwan besloot zijn studiepakket uit te breiden met Internationaal Recht en Europees recht. Na een omwenteling in het bedrijfsleven, hij werkte een tijdje voor een internationale handelsbevorderingorganisatie, werd hij op zijn sollicitatie bij het ministerie van Buitenlandse Zaken aangenomen. Daar startte hij zijn interne opleiding die hij met succes medio jaren tachtig voltooide.

Het ambassadeurschap is Van der Zwan altijd goed bevallen. Suriname stond op nummer één van zijn favoriete landen om de laatste keer te dienen. Hij kwam er vijf jaar geleden voor een werkbezoek van twee weken. Het tropische multiculturele land trok hem aan.

Lees verder in de januari-editie van de Parbode. Nu ook digitaal abonneren mogelijk

0

Gedeeld