Independence Day, Olympus has Fallen, Mars Attacks!: wie had ooit kunnen bevroeden dat Hollywoodfilmscènes van de bestorming van het Capitool, op 6 januari werkelijkheid zouden worden? En toch was die verbijsterende en schandalige aanval op het Amerikaanse heiligdom van democratie de logische apotheose van het presidentieel ambtstermijn van Donald Trump. Zijn vier jaar van liegen en bedriegen eindigden niet alleen in voorspelde chaos en verdeeldheid, maar ook in een compleet gerampeneerd land dat rouwt over meer dan 400.000 coronadoden.
Dat bijna een bloedbad onder Amerikaanse volksvertegenwoordigers werd aangericht en de VS op de rand van een tweede burgeroorlog is gebracht, kan overigens niet alleen op conto van de ex-president worden geschreven. Eveneens medeplichtig is de applausmachine die Trump tegen beter weten in, politiek bleef steunen. Zelfs toen deze Trump-politici op een haar na zelf slachtoffer werden van de door Trump uitgezonden karavaan van extreemrechtse complotgekkies naar het Capitool, stemden ze enkele uren later toch nog in met de antidemocratische praktijken van hun baas.
Dergelijke politieke profiteurs, die bereid zijn hun foute leider tot in het ravijn te volgen, zijn ook in Suriname niet vreemd. Nog altijd likt ons sterk verpauperd volk de wonden van het desastreus regeringsbeleid, dat door een gehersenspoeld en totaal kritiekloze paarse applausmachine werd geaccordeerd. Het zijn dit soort huichelaars die in het parlement miljarden aan horrorleningen en andere corruptieve praktijken goedkeurden, die zich nu achter een ‘Wir haben es nicht gewusst’ trachten te verschuilen. Het is in ieder geval meer dan ooit van belang zo snel als mogelijk de dollemansrit van het populisme te verlaten en afstand te nemen van populistische leugenaars en bedriegers. Immers, te y’e kweki sneki, yu sa kisi aboma.
Nu populair
