Zeebioloog Tomas Willems: ‘De zee heeft iets mysterieus’ – Parbode Sneak Peek
Over het mariene leven voor onze kust is nog vrij weinig bekend. Maar de Belgische mariene bioloog Tomas Willems (33), die in het afgelopen decennium uitgebreid marien onderzoek heeft gedaan, wil daar graag verandering in zien. Suriname heeft geen mooi helderblauw water met parelwitte stranden en koraalriffen: “Daarvoor moet je richting de Cariben. Maar de Surinaamse kust is wel uniek. Ze maakt deel uit van het grootste mangrovemodderbank–ecosysteem ter wereld. De zee heeft wat mij betreft altijd iets mysterieus en ondoorgrondelijks, en dat geldt zeker in Suriname.”
Tekst Serano Ramcharan
Mariene bioloog Tomas Willems kreeg in november 2011 van het Vlaams Instituut voor Landbouw- en Visserij Onderzoek (ILVO) de gelegenheid om een PhD-onderzoek uit te voeren naar de ecologie van de seabob-garnaal in Suriname. Er werd daarbij een partnerschap uitgewerkt tussen de Anton de Kom Universiteit, de Universiteit Gent en het ILVO. Seabob-garnaalvisserij is een belangrijke visserijtak in Suriname. “De visserijsector zorgde ervoor dat ik meekon op zee om monsters te nemen. Terwijl mijn collega’s in België op een lux onderzoekschip zaten, zwalpte ik op een roestige trawler op zee. Het was zeker een challenge om onderzoek te doen vanop een vissersboot, maar dat was de enige optie die we hadden”, zegt Willems. “Ik heb veel tijd op zee doorgebracht in die beginperiode – vooral in 2012 en 2014 –, zowat een week elke maand. Ik heb veel gegevens kunnen verzamelen en veel skills opgedaan, vooral om te leren werken met wat je hebt in moeilijke omstandigheden. Wat mij betreft zijn vissers daarin heer en meester. Wat je met een stukje touw of ijzerdraad kan oplossen, je houdt het niet voor mogelijk. Het was een leuke tijd, waarin ik ook veel steun heb gehad van de collega’s op de universiteit en van de Nationale Zoölogische Collectie. Studenten hebben me ook flink geholpen. Toen ik twee Spaanse studentes meenam op de trawlers, was het plots all hands on deck en deed iedereen z’n uiterste best om het lekkerst te koken. Erg grappig. Ook de interactie met vissers vond ik erg interessant en leerrijk, en daar heb ik goeie vrienden aan overgehouden.”
Willems heeft tot en met 2015 gegevens in ons land verzameld, waarna hij in 2016 in Gent zijn PhD behaalde met de thesis ‘An Ecosystem Approach to Fisheries Management: The Atlantic Seabob Shrimp (Xiphopenaeus kroyeri) in Suriname’. Toen hij op bijna hetzelfde moment, begin 2016, gevraagd werd of hij wilde werken voor een project van de FAO aan de Visserijdienst van LVV, hoefde hij niet lang na te denken. Hij was immers nog lang niet uitgekeken op Suriname.
Lees dit artikel verder in de maarteditie van de Parbode, nu ook digitaal verkrijgbaar