Voor zijn echtgenote Roselien Rotgans, klinkt een van zijn uitspraken nog na: ‘Als je het leven niet serieus neemt, zal jij nooit serieus genomen worden’. Die serieuze houding bemerkte ik inderdaad in de wijze waarop hij zaken benaderde. Als jongen geboren in Kwatahede, een dorp aan de boven-Saramaccarivier, kwam Hesdie Zamuel op zijn achtste naar Paramaribo voor basis- en mulo-onderwijs.
Tekst Carl Breeveld
Oorspronkelijk wilde hij boekhouder worden, maar op zijn zeventiende werd hem een beurs aangeboden om in Nederland theologie te gaan studeren. Na het gymnasium te hebben afgerond, studeerde hij aan de Universiteit van Utrecht. Hij slaagde in 1975 voor het doctoraalexamen theologie en keerde daarna naar Suriname terug. In 1994 promoveerde hij bij professor Jongeneel op een proefschrift over Johannes King (1830-1898), ‘Profeet en Apostel in het Surinaamse Binnenland’. Hesdie trouwde in 1971 met Constance Alida Handigman. Hun twee zonen, Zabdai en Bruce, zijn in de media- en sportwereld bekend. In december 2004 hertrouwde hij met Roselien Rotgans en werd hun zoon Elithai geboren. Zamuel trad in dienst van de Evangelische Broedergemeente (EBGS). Als predikant heeft hij in Moengo mogen werken, maar ook als predikant in het Nationaal Leger. Hij diende als directeur van het Theologisch Seminarie, als praeses en lid van verschillende besturen in de EBGS. In juli 2015 stelde het Comité Christelijke Kerken, waarvan hij ondervoorzitter was, voor om normen, waarden en ethiek als vak in het onderwijs op te nemen. ‘Het gaat niet alleen om normen en waarden in de politiek. Het is iets wat je overal tegenkomt’, gaf Zamuel toen aan. ‘Wij denken dat we terug moeten naar de basis, dat is het hebben van een levensbeschouwing, een visie op het leven’, benadrukte hij. Zijn kennis van het Sranantongo zette hij in bij onder meer de vertaling van enkele bijbelboeken. Internationaal mocht hij als lid van de Standing Commission on Theology van de Moravian Church, zijn bijdrage leveren. Aan de Teofilo Kisanji Universiteit in Mbeya, Tanzania, heeft hij drie jaar gedoceerd. De leiding van de EBGS spreekt waardering uit voor zijn vele publicaties, lezingen en presentaties. Daarmee heeft hij bijgedragen aan het ontwikkelen van de theologie in Surinaamse context. “Voor ons staat hij bekend als een man die door God met wijsheid was gezegend”, aldus Desiré Peerwijk, de huidige praeses. Leo Dielingen onderschrijft dat. “Hesdie wist met zijn kennis op vragen die men hem stelde, steeds een weloverwogen antwoord te geven. Hij was zeer geleerd, maar eenvoudig en benaderbaar.” Een bijzonder persoon met een indrukwekkende loopbaan over drie continenten, zo wil George Blufpand hem herinneren. Zijn vrouw geeft aan dat hij in de laatste fase van zijn leven nog bezig was met het schrijven van een boek over geloofsvertrouwen. Helaas heeft hij het niet kunnen afronden. Zelf ook theoloog, verzucht ze: “Ik zal zien wat ik hier verder mee kan doen.”
Dit artikel is gepubliceerd in het aprilnummer van de Parbode, nu ook online verkrijgbaar
Nu populair
