Tegenover mij zit vriendin. Ze moppert. Vroeger was alles beter. Alles? Nou ja alles, heel veel dan. Er was meer aandacht voor elkaar, meer betrokkenheid, meer saamhorigheid.
Tekst Anne Huits
Vroeger, dan praat vriendin over ruim zestig jaar geleden. Een voorbeeldje graag, vraag ik vriendin. Dat krijg ik. Stel je wilde iemand feliciteren of condoleren. Toen het nog vroeger was, liep je naar de boekwinkel van het dorp om zorgvuldig een ansichtkaart uit te zoeken. Je draaide en draaide de carrousel met kaarten rond om uiteindelijk, afhankelijk van de gelegenheid, de persoon en de omstandigheden een zorgvuldige keuze te maken voor een enkelvoudige kaart zonder envelop, of een dubbele kaart met envelop.
Thuisgekomen schreef je op de achterkant of de binnenkant van de kaart een welgekozen tekst in je mooiste handschrift. Daarna ging je richting postkantoor voor een bijpassende postzegel in ruil voor een gegarandeerde bezorging. De totale onderneming duurde een half uur tot een uur.
Maar wat doen we tegenwoordig wanneer we een felicitatie willen versturen? Nou?
Lees verder in de aprileditie van Parbode, ook digitaal verkrijgbaar
Nu populair
