Producten Mira’s Kitchen veroveren Nederlandse markt

Horecaonderneemster Miriam Parmanand, oprichtster van Mira’s Kitchen, wil de Surinaamse keuken meer bekendheid geven door producten op de markt te brengen waarmee men in een handomdraai zelf authentieke Surinaamse gerechten kan bereiden. “Mijn producten moeten voor iedereen gemakkelijk en toegankelijk zijn. Mensen hebben geen tijd meer om uren in de keuken te staan. Ik wil het voorwerk al grotendeels hebben gedaan. Een beetje van Mira’s en een beetje van jezelf”, vertelt ze.

Tekst Steven Seedo

Parmanand beschouwt de Surinaamse keuken als een mix van verschillende culturen die allemaal op hun eigen manier hun oorspronkelijke keuken met hun authentieke smaken, hebben samengebracht in Suriname. “Tegenwoordig doet men suiker bij bakkeljauw of bij antruwa. Mijn moeder deed dat nooit. Er wordt tegenwoordig van alles gedaan om de smaken te moderniseren. Dat is zeker niet authentiek.”

Volgens de horecaonderneemster krijgt de Surinaamse keuken steeds meer bekendheid onder de Nederlanders. “Als mensen onze gerechten hebben geprobeerd, zijn ze erg enthousiast heb ik gemerkt. Broodjes gaan bij Oriental en Surinaamse eetgelegenheden letterlijk als warme broodjes over de toonbank. Ik zie graag dat ons ‘broodje pom’ wat meer bekendheid krijgt en ben hard op weg daarmee. Ik wil binnenkort kleinere pakken van 500 gram pomtayer en kleine potten pommix van 400 gram op de markt brengen.” Pommix is het nieuwe product van Mira’s Kitchen. “Roti, een typisch Hindostaans gerecht, begint ook al aardig bekend te worden in Nederland. Iedereen aan wie je vraagt of ze weleens Surinaams hebben gegeten, noemt als eerste roti.”

Parmanand vindt de Surinaamse keuken lekker en erg gevarieerd, door de verschillende gerechten die weer te maken hebben met de verschillende culturen. Over hoe haar belangstelling voor de Surinaamse cuisine ontstond, zegt ze: “Ik vind het erg leuk om met gerechten te experimenteren. Van jongs af vond ik koken al leuk. Mijn moeder kon ontzettend lekker koken, wat overigens elke Surinamer van zijn of haar moeder zegt. Mijn moeder betrok mij overal bij als ze aan het koken was. Helaas overleed zij toen ik vijftien jaar oud was. Ik heb haar keukengeheimen onthouden en haar liefde voor de mens en het voedsel. Als zij kookte, deed ze dat met liefde. Ik doe dat ook. Als mensen van mijn eten en producten genieten, word ik heel blij en zeg ik ze dat ik het eten met liefde heb bereid. Jaren geleden werd ik voor een zorginstelling in Eindhoven gevraagd om gerechten te bereiden die waren bestemd voor asielzoekerscentra. Ik leerde daar om een constante smaak te ontwikkelen en volgens vaste recepturen te koken. Hierdoor leerde ik ook mijn eigen recepten te maken.”

Parmanand, geboren in Suriname en opgegroeid in Nederland, heeft een Creoolse vader en een Hindostaanse moeder. Haar liefde voor koken heeft ze van beiden. Na de middelbare school bezocht ze de laboratoriumschool. Haar liefde voor de exacte vakken – nauwkeurigheid – en het ontdekken en analyseren van ingrediënten hebben haar geholpen om een foodprofessional te worden. De recepten van haar ouders en grootouders vormden de basis; ze heeft die verder ontwikkeld tot een constante kwaliteit van producten met authentieke smaak.

Mira’s Kitchen staat symbool voor de authentieke Surinaamse keuken die een voorbeeld is van een samensmelting vanuit verschillende culturen: de Hindostaanse, Javaanse, Chinese, inheemse, creoolse en joodse. De naam ‘Mira’ is een combinatie van de eerste letters van haar voornaam Miriam, en die van Raymond, haar oudste zoon. ‘Mira’ staat ook symbolisch voor de zoete smaak van de Surinaamse stroop, het product waarmee het allemaal begon. ‘Mira’ is Surinaams voor mier, waarmee ook een koppeling is gemaakt met de uitdrukking mierzoet.

“Het is mij tijdens mijn laatste reis naar Suriname, vlak vóór het uitbreken van de coronacrisis, opgevallen dat de Surinaamse keuken zelfs in Suriname een ondergeschoven kindje lijkt te worden. Er werd op menulijsten gepronkt met Europese producten zoals pasta’s en pizza’s. De typisch Surinaamse gerechten waren weggelaten of slechts minimaal aanwezig”, merkt Parmanand ten slotte op.

Verschenen in de juli-editie van Parbode. Nu ook een digitaal abonnement mogelijk

0

Gedeeld