Bori Tori: Gevallen en nóg hoogmoedig – Parbode Sneak Peek
Annelies was begin vijftig en had naar men zei, vroeger een goede baan gehad. Vele mensen wisten niet precies waar ze woonde, maar men zag haar vaak in en rond het centrum waar zij haar kleine inkopen deed als ze tenminste geld had.
Door Christa Sluisdom
Annelies had het niet bepaald breed, maar zij hield haar stand hoog; zij kwam uit een goed milieu met goed geschoolde ouders en zijzelf had ook een hele goede scholing genoten. Ze was ondanks haar armoede zeer zelfverzekerd, wat eigenlijk nog zacht was uitgedrukt.
Annelies zat wanhopig voor de deur van haar huis dat eigenlijk die benaming niet verdiende. Ze dacht erover na hoe aan een baan te komen waarmee ze genoeg kon verdienen om zichzelf en haar 17-jarige zoon te eten te geven en om hem naar de middelbare school te kunnen sturen. Maar werk was moeilijk te vinden op haar leeftijd en voor haar niveau. Als jongedame van achttien had ze destijds verschillende cursussen gedaan, waaronder blindtypen, notuleren en hbo-kantoormanagement, waarmee ze een hele goede baan vond. Ze was de beste in het notuleren van de vergaderingen van de directie van het grote importbedrijf waar ze werkte en ze typte zo snel, dat je haar vingers bijna niet zag bewegen. Ze deed ook nog het niet-financiële deel van de administratie van het bedrijf. Ze was een harde werker. Maar helaas en totaal onverwachts ging het grote bedrijf nadat Annelies er 25 jaar had gewerkt, failliet. Ze kreeg van het bedrijf wat geld, dat binnen een jaar op was. En zo leefde Annelies al bijna acht jaar van het verkopen van ongebruikte spulletjes en van alles en nog wat.
Annelies had door de jaren heen wel aanbiedingen gekregen voor baantjes, waarvan het grootste deel beneden haar niveau was
Lees verder in de juli-editie van Parbode. Nu ook een digitaal abonnement mogelijk