Florita Brewster-Liesdek heeft als ‘80 plus-plusser’ en oud-docente Nederlands, zeer veel leesstof achter de kiezen. “Tienerseries uit mijn jeugd, veel literatuur bij mijn studie, maar voor de rest alles wat boeiende informatie verschaft in voor de lezer verteerbare taal en wat vooral humorkwaliteit bezit: boeken, kranten, tijdschriften in verschillende talen, wetenswaardige artikelen”, somt ze op.
Door Samantha Waridjan
“Daarbij heb ik de onhebbelijke gewoonte met pen of potlood klaar te zitten om een compliment of commentaar te geven, te corrigeren of waardevolle informatie te markeren.”
Ze is een enthousiaste lezer van Parbode. “Na de vele abonnementen is Parbode nu nog het enige behouden tijdschrift in de sterk verminderde reeks, naast een aantal kranten die nog in de bus vallen.” Ze weet niet meer precies wanneer ze is begonnen de Parbode als los exemplaar te kopen. “Ik geloof zelfs toen de prijs nog beneden de SRD 10 was, later voor SRD 12,50 – belachelijk laag vond ik –, toen opklimmend naar een bedrag beneden de SRD 20 en ik vroeg nog: waarom niet meteen een rond bedrag? ‘Nee’, zei een medewerkster, ‘want dan vermindert de verkoop misschien’. En ik: ‘Wij moeten leren om voor kwaliteit te betalen’. En dat was en is geen gevlei!”, benadrukt ze. “In de supermarkt lokte de kleur, het degelijke papier, de opmaak van de buitenpagina – de omslag – echt wel tot kopen! Ik denk dat ik nu ongeveer vijf jaar abonnee ben, intussen voor SRD 50 per exemplaar, in een tijd van financiële crisis en corona. Maar de veelzijdigheid en de gedegen kwaliteit van materiaal en artikelen zullen het, hoop ik, winnen van de neergang.”
Ze vertelt verder dat ze van de genoemde eigenschappen van de Parbode gebruik heeft gemaakt bij het samenstellen van toetsen Nederlands. “Altijd was er gedegen onderzoek naar feiten wanneer maatschappelijke zaken en/of namen van betrokken personen vermeld werden in zo’n artikel.” En als ze op reis ging, lagen er altijd exemplaren van Parbode in haar koffer, waarmee ze vrienden verraste.
De digitale versie van Parbode, waarop men zich nu ook kan abonneren, is voor haar geen verrassing. “Ik zie graag mijn hardcopy maandelijks in de brievenbus vallen om die met pen of potlood mee naar bed te nemen. En als ik in slaap val en ik die de volgende morgen op de vloer zie liggen, is dat een verrassing, wat je niet kunt zeggen van een digitale versie in je apparaat!”
Dit artikel is gepubliceerd in het julinummer van de Parbode, ook online verkrijgbaar
Nu populair
