De gepensioneerde verpleegkundige Gustaaf Wolff houdt van lezen. “Ik lees graag christelijke boeken en natuurlijk de Parbode”, vertelt hij. Voor zover hij zich kan herinneren, leest hij ons magazine al sinds de eerste uitgaven in 2006.
Door Samantha Waridjan
Hij leerde Parbode kennen door een advertentie en is al jaren abonnee. “Het juiste jaar weet ik niet meer precies.” Als abonnee krijgt hij het magazine elke maand tot aan huis bezorgd. “Zodra ik via de radio hoor dat de Parbode uit is, kijk ik vol verwachting uit naar mijn exemplaar. Vooral wanneer ik ergens in een supermarkt kom, waar de Parbode verkocht wordt. U begrijpt hoe blij ik dan ben wanneer de mijne wordt bezorgd.”
Allereerst neemt hij de hele inhoudsopgave door. Vervolgens selecteert hij de items die direct zijn aandacht trekken. “Ik ga door het hele blad. Hoewel ik als eerste de achtergrondartikelen en opiniestukken lees, is de totale inhoud voor mij van belang. Wat voorgeschoteld wordt, lees ik. In feite lees ik alle items, weliswaar niet in een keer. Een onderdeel dat ook mijn bijzondere aandacht trekt, is Sranan Sani. Trouwens, de informatie in de Parbode is waarheidsgetrouw, wat voor mij heel belangrijk is.”
Parbode heeft voor hem ook een educatieve functie; hij zegt er heel wat kennis uit te halen. “Ook maak ik gebruik van items die actueel zijn. Op de zaterdag wanneer we op onze vakantielokatie zijn om tuinbouw uit te oefenen, praten we in een kleine groep van familieleden en vaste vrienden vrij over de actuele onderwerpen. We leren zo dus van elkaar.”
Af en toe leent hij een exemplaar uit aan zijn zus. Wat hij verder met de uitgelezen exemplaren doet? “Mijn oude exemplaren spaar ik, ik heb ze opgestapeld en gebruik ze voor naslag. Zo nu en dan ga ik terug in de tijd om het een en ander op te halen. De Parbode heb ik steeds op tafel en herlees hem. Ik speel wel af en toe met de gedachte ze ergens te zetten op een leestafel, bijvoorbeeld bij een poli, maar kan niet leven met de behandeling die de Parbode dan zou ondergaan. Het zou beschadigd, gescheurd of zelfs gestolen kunnen worden.” Aan een eventueel digitaal abonnement zou hij moeten wennen. “Tot nu toe ben ik meer dan tevreden met mijn gewone abonnement”, stelt hij. Hij besluit met Parbode veel succes verder toe te wensen.
Dit artikel is gepubliceerd in het augustusnummer van de Parbode, ook online verkrijgbaar
Nu populair
