Opinie: Brevet van ongeschiktheid – Parbode Sneak Peek

Van mij krijgt de huidige Surinaamse regering een brevet van ongeschiktheid. Recentelijk werd president Santokhi door een journalist gevraagd waar het diasporakapitaal is waarover hij in promotiefilmpjes van vóór 25 mei 2020 had opgeschept (woorden van gelijke strekking).

Tekst Christa Sluisdom

De president verwees in zijn antwoord naar de rijen bij onder andere Western Union, waar Surinamers door familie, kennissen of partners, geld toegestuurd krijgen. Deze verwijzing van de president zou grappig kunnen zijn als het niet zo dieptreurig was. Geld dat op die manier door familie gestuurd wordt is namelijk niet voor investeringen, maar om de familie van de hongerdood of ondervoeding te redden. Of om ervoor te zorgen dat de familie niet dakloos wordt, want door de sterk in waarde verminderde Surinaamse munt, zijn hypotheken die in principe in valuta zijn, nu op zijn minst verdubbeld. Ook de huishuur is vaak in valuta, waardoor de huurders uit hun niet opgewaardeerde SRD-salaris plotseling twee keer zo veel aan huishuur moeten betalen. En dan te bedenken dat het gros van de mensen niet meer dan SRD 3000 per maand verdient. En er zijn veel mensen die SRD 1000 minder dan dat bedrag verdienen. De noodhulp die familieleden geven voor de meest noodzakelijke levensbehoeften, hadden de burgers van de overheid moeten krijgen.

Dan heb je de vriendjespolitiek waaruit ik graag het klassieke voorbeeld aanhaal van houtexporteur Krishnadath wiens schoonzoon, hieperdepiep, president werd.

Lees verder in het septembernummer van de  Parbode, ook online verkrijgbaar

0

Gedeeld