FIFA assistent-arbiter Mijensa Rensch: ‘Concurrentie is gezond en motiveert’ – Parbode Sneak Peek

Assistent-arbiter Mijensa Rensch (28) is een rijzende ster in de arbitragewereld. Van de VS tot Colombia en van Frankrijk tot Portugal: de voormalige topvoetbalster vlagt de ene topwedstrijd na de ander van wereldvoetbalbond FIFA. “Over vijf jaar wil ik tenminste naar een WK voor Senioren zijn geweest”, zegt ze.

Door Redactie Parbode

In welke buurt ben je opgegroeid en hoe was je gezinssituatie?
“Ik kom uit een gezin van drie kinderen waarvan ik het enige meisje ben. Daarnaast heb ik van vaderskant halfbroers en -zussen. Ik ben opgegroeid in Winti Wai, maar toen ik tien was, vertrok mijn moeder naar het buitenland en bracht ik met mijn broers zeven jaar door in het kindertehuis Saron.”

Hoe was je voetbalcarrière?
“Als klein meisje voetbalde ik altijd met mijn broers. Als we geen bal hadden, maakten we zelf één met een spons of gebruikten we de lemmetjes van mijn opa’s boom. Een veld of de straat was niet nodig, op balkon hadden we evenveel plezier. Toen ik in het internaat terechtkwam, speelde ik met de jongens en kreeg ik van hen altijd de power. Ik maakte deel uit van het spel dat gedomineerd werd door mannen. Op 13-jarige leeftijd nam ik met begeleiding van mijn moeder de stap om mijn hobby en passie voor het spel aan te scherpen. Ik sloot me aan bij een georganiseerde voetbalgroep. De introductie geschiedde door de gezusters Slagveer die ook in het internaat verbleven en voetbalden voor Dosko. Ik heb zeven jaar voor Dosko gespeeld waarvan drie als sub-captain en twee als captain. Daarnaast heb ik vanaf 2008 voor de U-17 damesselectie van Suriname gevoetbald, de U-19 Inter-Guyanese Spelen, en de U-20 en de seniorenselectie. Bij de U-20-selectie was ik een jaar captain en bij de senioren een jaar sub-captain.”

Hoe keek je tegen scheidsrechters aan en heb je weleens een rode kaart gehad?
“Als speelster ben je het niet altijd eens met de scheidsrechter, omdat je natuurlijk alles in je voordeel wil hebben om te kunnen winnen. Er zijn momenten geweest, waarbij ik dacht dat de scheidsrechter niet van het team hield of met opzet bepaalde beslissingen nam. Door de jaren heen begon ik het beter te begrijpen door de internationale ervaringen die ik opdeed. Ik herinner me een specifiek incident toen ik een rode kaart kreeg.

Lees dit artikel verder in het oktobernummer van de  Parbode, ook online verkrijgbaar

0

Gedeeld