Oog in oog met het Statenmonument – Parbode Sneak Peek

Het Vaillantsplein is op zondagochtend 8 mei 1966 volgelopen met mensen. Honderden genodigden hebben plaatsgenomen op de gereserveerde stoelen, die in een halve cirkel staan opgesteld rond het met een doek afgeschermde monument. Daarachter verdringen zich ruim tweeduizend belangstellenden die nieuwsgierig wachtend luisteren naar een optreden van de Politiekapel. Het mannenkoor Harmonie zingt twee liederen van de componist Leo Heinemann.

Door Eric Kastelein

Zodra de klanken van de muziek in de klamme hitte zijn opgelost, staat de honderdjarige Margaretha Nassy-Brouwer (oma Nassy) op en loopt langzaam naar voren. Gadegeslagen door onder andere voorzitter Jagernath Lachmon van de Staten van Suriname en premier Jopie Pengel, onthult ze het kolossale Statenmonument. Het grote doek glijdt weg, duiven vliegen uit kooien de vrijheid tegemoet. Uit de fontein rondom het kunstwerk spuit het water zo snel en zo krachtig omhoog dat enkele gasten niet op tijd kunnen ontsnappen aan een nat pak. Dezelfde dag vertelt de premier dat men vergeten is toestemming aan de minister van Binnenlandse Zaken te vragen voor plaatsing van het monument. De vergunning komt er later alsnog.

Weken eerder is het borstbeeld van Johan Eilerts de Haan, dat sinds 5 december 1912 het plein sierde, weggetakeld en overgebracht naar het plantsoen voor het stadhuis (tegenwoordig Kabinet van de President) aan de Kleine Combéweg.

Symbool democratie en eenheid

Het Statenmonument is het symbool voor honderd jaar Staten van Suriname, honderd jaar Surinaams parlement.

Lees verder in het meinummer van de Parbode

Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?

Klik op www.parbode.com/abonneren

0

Gedeeld