Hoogleraar Jesús Iglesias García: ‘Meer halen uit kennis Cubanen’ – Parbode Sneak Peek
Eerder dit jaar hield de Cubaanse hoogleraar sociologie Jesús Faisel Iglesias García een conferentie met als onderwerp ‘Het postmoderne sociale pact, voor een Cuba na het regime van hun oud-leider Fidel Castro’. Cubanen en belangstellenden konden de conferentie op verschillende sociale media als Facebook, Youtube en Instagram volgen, voorts konden degenen die tegen het regime zijn het ‘Cuba postcastrista’ ondertekenen. Iglesias García benadrukte dat meer gehaald kan worden uit de kennis en expertise van de Cubanen die zich in Suriname hebben gevestigd. Ons land in ontwikkeling zou te veel daarvan laten liggen.
Door Arjen Stikvoort
Jesús Faisel Iglesias García is naast hoogleraar aan de Universiteit van Puerto Rico, directeur van het Cubaanse advocatenkantoor voor mensenrechten, Bufete Cubano de Derechos Humanos. Hij licht toe hoe het komt dat Cubanen massaal hun vaderland hebben verlaten op zoek naar een beter bestaan, dat daar een hele geschiedenis aan voorafgaat. Wat van 1902-1959 een van de tien beste en rijkste landen van Latijns-Amerika was, groeide sinds de revolutie in 1959 van Fidel Castro uit tot een dictatuur met een communistisch bewind. “Deze coup leek”, zo stelt Iglesias García, “een directe kopie van de rechterlijke macht van Rusland; ook communistisch. Cuba werd geïsoleerd van de rest van de wereld. Er werd een symbolische muur gebouwd, zodat de Cubaan niets zou zien van hoe de rest van de wereld zich ontwikkelde.”
De hoogleraar vertelt dat Cuba in eigen productie ging en ervoor zorgde dat het zijn eigen voedselschuur voor zijn dertig miljoen inwoners schiep. Maar de jarenlange dictatuur deed de bevolking geen goed, onderstreept hij. “Alle rechten van de mens werden afgepakt. De bevolking mocht geen eigen stem hebben, maar wilde meer. Door de isolatie van de buitenwereld had het volk geen enkele vorm van referentie. Het volk bleef onwetend en wist niet hoe zelf een bestaan, een bedrijf of land op te bouwen of jezelf tot ontwikkeling te brengen. Alles en iedereen werd bepaald door de overheid. Het initiatief om bijvoorbeeld een eigen onderneming te beginnen, werd door de federale overheid de kop ingedrukt. Ook het starten van een boerderij mocht niet. De communistische regering was bang dat boeren zich zouden kunnen gaan groeperen om in opstand te komen tegen de regering”, legt Iglesias García uit.
Lees verder in het meinummer van de Parbode
Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?
Klik op www.parbode.com/abonneren