Het is snikheet op Atjoni. Tourgids Antonio, die op een oord te Sipaliwini dicht bij de sula’s werkt, heeft net een groepje toeristen teruggebracht. Heel rustig loopt hij naar de winkel waar hij mede vanwege zijn alombekende eerlijke reputatie hartelijk wordt ontvangen. Hij bestelt in zijn moedertaal, het Saramaccaans, een biertje en rekent dan even uit hoelang het zal duren voordat de volgende bus met toeristen op deze uitvalbasis naar het binnenland zal arriveren.
Door Chiara van Leeuwaarde
Na ongeveer een half uur vaart Antonio met de toeristen naar de plek van bestemming. Tijdens de boottocht vertelt hij hun enkele wetenswaardigheden over de dorpen die ze passeren. In de middaguren begeleidt hij het groepje buitenlanders naar de sula’s. Het is een prachtige tour, de mensen genieten met volle teugen. Maar dan maakt het bootje door een onstuimige golf plotseling een zwenk en valt Antonio’s unieke boek met verschillende benamingen van dier- en plantensoorten in het water. O nee, dit is verschrikkelijk. Hoe los ik dit op, denkt hij geschrokken.
Antonio overweegt in het water te springen, maar hij heeft ook nog de toeristen die hij moet begeleiden. Terwijl hij paniekerig naar de rivier tuurt, wordt hij stilletjes door de bootsman gewenkt. “Yu kan tek’ en, m’o tek’ abra”, fluistert hij.
“Yu de zeker? Want mi no denki dat’ mi o man fen’ en”, reageert Antonio. Hoewel de bootsman blijft aandringen dat hij kan gaan, zegt Antonio’s gezond verstand dat zijn boek vanwege de sterke stroming vrijwel zeker verloren is.
Lees dit verhaal (en recept pindasoep) verder in het decembernummer van Parbode (nummer 200!), nu in de winkel
Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?
Klik op www.parbode.com/abonneren
Nu populair
