Het veelbesproken Saramaccaans familiedrama eerder dit jaar, waarbij het stoffelijke overschot van Theodoor Stedenburg zonder medeweten van de Chinese weduwe uit het mortuarium werd gehaald en door familieleden werd overgebracht naar Abenaston, doet velen afvragen met welke gebruiken rekening moet worden gehouden bij een marronhuwelijk. De niet-marronvrouwen Gratl Blokland, Cheryl Deyl en Nayomi Blokland hebben met elkaar gemeen dat ze zijn getrouwd met een marron. Gratl en Nayomi huwden een Saramaccaner, en Cheryl huwde de zoon van de granman der Matuariërs. Hoe gaan ze met de culturele tradities van hun echtgenoot om?
Tekst Naomi Hoever
Cheryl Deyl heeft al vijftien jaar een relatie met Raoul Valentijn, met wie ze dit jaar in het huwelijksbootje stapte. “Ik had niet door dat mijn vriend marron was, want hij praat vloeiend Nederlands”, merkt Cheryl op over Raoul, die zoon is van de granman der Matuariërs, Leslie Valentijn. Ze zegt bewust voor het traditionele marronhuwelijk te hebben gekozen. “Mijn man en ik hadden vanaf het begin van onze trouwplannen in gedachten dat we het huwelijk op de traditionele manier zouden afwikkelen, vooral omdat mijn schoonvader granman is van de Matuariërs. Bij mijn schoonfamilie worden de tradities niet zo strikt nageleefd als voorheen, want mijn schoonouders zijn christenen geworden. Ze hebben rekening gehouden met het feit dat ik een mix inheems/creool ben. Mijn familie was enthousiaster dan ik toen ze hoorden dat ik traditioneel ging trouwen.” Cheryl omschrijft het huwelijksmoment als emotioneel, maar leuk. “Ik zei aan mijn man: ‘We gaan door zoals we dat al die jaren hebben gedaan. Het is toen goed gegaan, dus nu we gehuwd zijn, moet het ook goed gaan’.”
Lees dit artikel verder in het julinummer van Parbode, nu in de winkel (Suriname)
Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?
Klik op www.parbode.com/abonneren
Nu populair
