Essay: Over letterhout, slangenhout en satijnhout – Parbode Sneak Peek

We noemen ze vaak de ‘edele’ houtsoorten van Suriname, maar ‘what’s in a name’? Als we mensen in de straten van Paramaribo zouden vragen wat de ‘edele’ houtsoorten van hun land zijn, dan zouden we velerlei antwoorden krijgen. Velen zouden geen enkel idee daarover hebben, anderen met meer ervaring zouden wellicht basralokus, rode lokus, zwarte kabbes of bruinhart noemen: mooie en veelgebruikte houtsoorten in meubels, constructie of voor houten vloeren.

Door Dominiek Plouvier

Vroeger althans, toen meer hout werd gebruikt dan nu; nu gaan de stammen rechtstreeks naar China en India, ter ontwikkeling van het land Suriname, hoor ik dan. Maar zijn die basralokus en zwarte kabbes echt zo ‘edel’? Edel verwijst naar iets heel speciaals en zeldzaams! Welnu, basralokus is wel heel mooi, maar komt (nog steeds, maar hoelang nog?) vrij veel voor in het Surinaamse bos, dus niet echt ‘edel’.

Letterhout daarentegen is wel degelijk een ‘edele’ Surinaamse houtsoort: het wordt in kleine hoeveelheden al eeuwenlang geëxporteerd, voor zeer speciale toepassingen zoals voor instrumentenbouw, wandelstokken, mesheften en dat soort zaken. Letterhout is immers te duur voor andere toepassingen, want het is schaars en komt ook niet voor in grote diameters. Letterhout is het kernhout van een boom uit de familie van de Moraceae, een plantenfamilie waartoe ook de vijg, katahar en bredebon behoren: een familie van bomen en struiken, met enkelvoudige bladeren en met wit melksap in bladeren, twijgen en bast.

Lees het hele artikel in het septembernummer van Parbode, nu in de winkel

Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?

Kijk op www.parbode.com/abonneren

0

Gedeeld