Essay: Busi, busbusi en bos – Parbode Sneak Peek
Al bijna veertig jaar ben ik professioneel bezig met die tropische bossen, al mijn werk voor FAO, WWF, UNDP, CI, EU rond bosbeheer, houtkap, bosbouw en bosbescherming. Dankzij mijn job heb ik veel kunnen reizen en werken in vele landen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika, en vaak voor langere perioden in Suriname en de Guyana’s.
Door Dominiek Plouvier
Zes jaar geleden vroeg men me aan de Katholieke Universiteit van Leuven in België om als gastprofessor de cursus ‘Tropical Forests of the World’ te verzorgen. Het vak heette vroeger ‘Tropical Forestry’, of ‘Tropische Bosbouw’. Omdat nu niet alle bossen meer ‘verbouwd’ worden, vele eerder beschermd, hebben we dit een andere naam gegeven. Ik geef nog steeds les, en het is nog steeds boeiend, ondertussen ook weer bij de Anton de Kom Universiteit alhier.
De helft van mijn studenten in België komt uit het buitenland: uit Colombia, Ecuador, Ethiopië, Rwanda of Vietnam. Heerlijk, ze geven me via de verplichte seminars ook perspectief op het tropische bos in hun landen, en vooral hoe die mensen met hun culturen omgaan met dit primaire bos. Als ik de studenten bij de opening van de eerste les vraag wat tropisch bos voor hen betekent… dan antwoorden die Belgische studenten unaniem: klimaat en biodiversiteit! Haha, nee hoor, voor jullie rijke mensen in het Westen, of voor die rijke mensen in die hoofdsteden in tropische landen misschien wel, maar voor velen in de tropen is het bos een ‘hinder tot ontwikkeling’.
Lees het artikel verder in het december/januari-dubbelnummer van Parbode, nu in de winkel
Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?
Kijk op www.parbode.com/abonneren