Parbode Xtra: Laureaat Paul Woei onthult meesterwerk tijdens Vocational Excellence Award

Rotary Suriname heeft dit jaar de Rotary Vocational Excellence Award toegekend aan kunstenaar Paul Woei. Elk jaar wordt tijdens een award ceremony van de Rotary een bijzondere Surinamer onderscheiden die zich binnen zijn of haar beroep uitzonderlijk verdienstelijk heeft geprofileerd in het belang van de Surinaamse gemeenschap. De  aangrijpende ceremonie vond op 29 januari plaats tijdens een bijzondere joint meeting van de vier Rotaryclubs die actief zijn in Suriname. De 85-jarige Woei, een van de laatste oude meesters van de Surinaamse kunstwereld, maakte meteen van de gelegenheid gebruik om zijn meest recente meesterwerk te onthullen.

De Rotary Vocational Excellence Award werd in 1993 voor het eerst uitgereikt aan Leo Morpurgo, een uitverkoren Surinamer als voorbeeldfiguur voor komende generaties.

Tijdens de awardceremonie in Royal Torarica Ballroom werd een documentaire van kunstenaar Woei vertoond, ook werd de fantastische avond verblijd met optredens van dans- en spoken word-artiesten.

Na de huldiging onthulde Woei zijn meest recente meesterwerk, dat naar zijn zeggen nog niet af is. In de documentaire was reeds getoond hoe zijn schilderij begon met een vlek en langzamerhand veranderde in een indrukwekkend panorama: sluis, arbeiderswoningen, koloniale woning en overwoekerde aanplant. Volgens Woei kan men hieruit lezen dat het nooit meer een aanplant is en overwoekerd. Voor het licht van dit schilderij (olieverf op linnen) koos hij voor de regentijd. Er zijn dan een heleboel wolklagen en het licht is dan gefiltreerd. Woei: ‘De sluis is wat de geronselde arbeiders uit Afrika het eerst zagen en voor vele generaties voor driehonderd jaar tot 1863 hebben de arbeiders als slaven uit Afrika niks anders gezien dan dit stuk land. De sluis is een symbool. De tweede groep die hiernaartoe kwam, zijn de contractarbeiders uit China in 1853 en de mensen uit India 1873 en uit Java in 1890. Die zijn allemaal geronseld met valse voorwendselen, ik heb dat uitgebreid verteld in mijn boek (Srefidensi in de kolonie Suriname begon met één cent birambi op azijn, red.)’.

Wat de meester met zijn meesterstuk wil zeggen?

‘Dit is ons verleden. Iedereen die hier zit, heeft een voorouder die ooit op deze plantage heeft gewerkt en dankzij de eigen inzet, de survivaldrang van deze contractarbeiders en slaven zitten we vandaag hier met andere beroepen en zijn we weg van die plantage. Het is een heel symbolisch schilderij en eigenlijk een beschuldiging, maar eigenlijk ook een berusting, omdat de lichtstraal niet op het koloniaal huis straalt, maar op die arbeiderswoningen’.

0

Gedeeld