Aan de Stamtafel, 20
Eén ding is overal in Suriname gelijk. Van de chique terrassen tot bij omu Sneysi op de stoep. Na werktijd, wanneer het licht verandert en de rust in de mensen weerkeert, gaan de djogo’s open en wordt er tori gepraat. Parbode luistert mee…
Kom jij wel eens op Brownsberg?
Slalommen rond de illegale goudzoekers!
Maar je komt er dus wel eens?
Ja, soms
Ken je dat uitkijkpunt?
Uiteraard, loop ik altijd even naar toe..
Ga je dan staan bellen?
Bellen?
Ja, tringtring…bellen
Met wie?
Weet ik veel, gewoon bellen
Nou nee, eigenlijk niet
Kom je wel eens op Galibi?
Slalommen rond de leatherbacks!
Maar je komt er dus wel eens?
Ja soms
Met de boot?
Ja, of is er een airstrip inmiddels?
Zit je dan voor in de boot?
Ja hèhè, anders hou je het niet droog…
Ga je dan een sms’je versturen?
Een sms?
Ja, pingping…kassa
Naar wie?
Weet ik veel, gewoon versturen
Nou nee, eigenlijk niet
Googlen op Volzberg?
U maakt een grapje?
Ik ben bijzonder serieus…
Maar zou jij dat willen dan?
Absoluut niet, maar het kan
Roamen op de Marowijne?
Als in je eigen achtertuin
Conference call in Nickerie?
Compleet met caller id!
Als ik wil internetten in Kwama
Wat je wil, waar je wil!
Maar als ik nu eens niet wil?
Dat mag niet van ze…
Wie zijn ze?
Uni ba!, Digi hel en Telezuur
Ha, de drie telemoneysuckers
Hunting for the last connection!
De jacht op het laatste beltegoed!
Vroeger was het veel rustiger…
Yup, toen was er maar eentje
En die deed het nooit!
Inderdaad, de rust die je toen had…