Aan de stamtafel
Eén ding is overal in Suriname gelijk.
Van de chique terrassen tot bij omu Sneysi op de stoep. Na werktijd, wanneer het
licht verandert en de rust in de mensen weerkeert, gaan de djogo’s open en wordt er tori gepraat. Parbode luistert mee…
Dus eerst kwam het blik…
Nee, het begon met de fles!
Ai, die oude vertrouwde djogo
Zuiver!
En toen kwam het blik?
Jawel, groot én klein!
En nu hebben we de fles weer?
Inderdaad, maar nu uit een iglo!
Een iglo?
Ja, zo’n Noordpoolhut
Dat klinkt koud…
Dat is het ook!
Waarom moet dat zo koud?
Dan drinken we meer…
Maar dat is toch niet gezond?
Wel voor het bedrijfsresultaat
Dat vraag ik me af…
Hoezo?
Nou ja, het had veel goedkoper gekund
Wat?
Dat bier koud maken en houden…
Oh, vertel!
Eerst was er toch de fles?
Ja, daar zijn we het over eens
En toen het blik…
Geen speld tussen te krijgen!
En nu weer de fles?
Driewerf zuiver…
Dus was het blik niet nodig!
Ja, als je het zo bekijkt..
En die iglo’s zijn ook overdreven…
Hoezo? Koud is inderdaad lekkerder!
Dat klopt, maar het blijft niet koud
Da’s waar, en om elke keer naar die iglo te lopen…
Dat wil je ook niemand aandoen, toch?
Dus de fles moet koel blijven op tafel?
Natuurlijk, als het in Brazilië werkt…
…dan werkt het hier ook, toch drink ik liever uit blik
Huh waarom?
Dat camoufleert mijn drankgebruik…
Lijkt me niet overdreven!
En blijft gewoon koud…
Dan hoe dan?
Dankzij mijn Coca-Cola-can-cooler!