Aan de Stamtafel
Eén ding is overal in Suriname gelijk.
Van de chique terrassen tot bij omu Sneysi op de stoep. Na werktijd, wanneer het
licht verandert en de rust in de mensen weerkeert, gaan de djogo’s open en wordt er tori gepraat. Parbode luistert mee…
Leuk hè, al die toeristen!
Hoe bedoel je?
Gewoon, leuk al die toeristen
Verdien je er aan?
Nee…
Versier je ze?
Mag niet van me vrouw…
Wat is er dan leuk aan?
Ze vinden Suriname zo leuk
Dus??
Nou, dat hoor je niet vaak
Dat Suriname leuk is?
Precies, iedereen klaagt altijd maar
En terecht!
Nee, niet terecht!
De politiek?
Is niet representatief voor ons mooie binnenland
De gezondheidszorg?
Is niet de schuld van de verpleging
Het onderwijs?
Dat zijn allemaal Surinamers, geen Suriname…
Daar zit wat in…
Dus klagen over Surinamers is terecht…
Maar niet over het land zelf, ik snap het!
Ik heb laatst ook toerist in eigen land gespeeld!
Oh, wat heb je gedaan?
Ik ben naar Awaradam geweest
Was het leuk?
Ja, geweldig!
Maar hoe kon je dat betalen?
Mijn vrouw trakteerde!
Sinds wanneer heeft die een baan?
Sinds de toeristen er zijn!
Wat doet ze dan?
Ze geeft een workshop roti maken…
En dat vinden ze leuk?
Dat vinden ze geweldig!
Oh, en schuift het nog wat?
Het betaalt verschrikkelijk goed!
Hoeveel?
45 euro per persoon!
Ik neem aan dat ze die toeristen ook zoent
Hoe bedoel je?
Meestal word je eerst gezoend voordat je genaaid wordt..