‘Achter een instrument voel ik me veilig’
Laurens Gudge (20) speelt piano, akoestische gitaar, drum,basgitaar, klarinet en saxofoon. Het is wel duidelijk waar Laurens zijn talentvandaan heeft: hij komt uit een zeer muzikale familie. En hij is bevlogen. “Alsiemand me vraagt om met hun band mee te spelen, dan doe ik dat.”
Het liefstspeelt hij klarinet en saxofoon. Maar hij beheerst nog veel meer instrumenten:piano, kastgitaar (akoestische gitaar), drum en basgitaar. Het is wel duidelijkvan wie Laurens zijn talent om muziek te maken heeft: hij komt uit een zeermuzikale familie. Zijn vader, predikant en voorzitter van deAdventistengemeente, speelt trompet, en zijn moeder dwarsfluit, waarin ze zelfslesgeeft.
Ook debroertjes doen niet onder voor Laurens: “Mijn ene broertje speelt klarinet endrums, terwijl de andere zich nog aan het ontwikkelen is op het gebied vanmuziek.”
Laurensontdekte zijn talent zo’n vier jaar geleden, terwijl anderen het al veel eerderhoorden. “Eigenlijk wilde ik later iets in de maatschappij worden, zoals eenarts of predikant”, vertelt Laurens. Momenteel werkt hij als freelancer voorverscheidene bands. “Als iemand me vraagt om met hun band mee te spelen, dandoe ik dat.” Er zijn bandjes waarmee hij vaker optreedt, maar hij is vastverbonden aan de gospelband The Faithfull Titans, waarvan hij zelf director is.
Zijn liefdevoor muziek is zo groot, dat hij er zelfs voor koos om muziek te studeren aanhet IOL. Omdat Laurens het momenteel heel druk heeft met school, kan hij nietalle instrumenten spelen. “Ik zit ‘s morgens en ‘s avonds op school. En ik geefook les op een lagere school”, vertelt hij. “Op die manier wil ik een beetjeervaring opdoen.”
Laurensspeelt alle muzieksoorten, behalve rock. Vooral jazz doet hij graag. In hetverleden heeft hij ook veel gezongen, zoals in het koor Voices in Praise waarinhij samen met zijn moeder zat. En hij zong in kinder- en jeugdkoren.Tegenwoordig is hij alleen verbonden aan het koor van de opleiding die hijvolgt. Trots bekent hij dat hij ook deel heeft mogen uitmaken van het eerstegospelconcert van Theo Bijlhout, als een van de achtergrondzangers.
Laurenshoudt niet van solo-zingen, dat komt door een ervaring uit zijn kinderjaren,waaraan hij een trauma heeft overgehouden. Toen hij drie jaar was, organiseerdede kerk een talentenjacht. Laurens zou ook meedoen. Maar toen het zover was,moest zijn moeder hem letterlijk meetrekken naar het podium, en naast hemblijven staan terwijl hij zong. “Achter een instrument voel ik me veiliger!”
Hij is vanmening dat in Suriname een beginnend muzikant niet erg gemotiveerd wordt. “Enopkomende muzikanten hebben juist veel stimulans nodig, daarom hebben ze ookvaak de neiging om naar het buitenland te gaan. Ook ik zou graag willen gaan,maar ik zoek het niet.” Laurens hecht veel waarde aan zijn professionaliteit.Onder welke omstandigheden hij ook moet optreden, hij geeft altijd de volle 100procent.
Als hij eenkeuze zou moeten maken tussen Hollywood en Suriname, dan kiest hij lieverSuriname. “Als je bij een grote platenmaatschappij zit, dan ben je huneigendom, terwijl je in Suriname je eigen muziek kan creëren. Ik zit niet in debizz om heel veel geld te verdienen. Ik maak gewoon mijn hobby tot mijn werk!”