Acteur Idi Lemmers: ‘Ik ben multi-inzetbaar’ – Parbode Sneak Peek

“Niet eenieder is geschikt om advocaat of arts te worden. Elk beroep is belangrijk. Hoe zou het zijn geweest zonder muziek, films en tv-series tijdens de lockdown?” Woorden van acteur Idi Lemmers (42) die inmiddels een aardige cv heeft opgebouwd in de film- en theaterwereld. Vanwaar al zijn interesses?

Tekst Stephanie Waridjan

“Ik weet het zelf ook niet”, vertelt Lemmers. “Het is a blessing and a curse. Doordat ik zoveel interesses heb en mij in meerdere vakgebieden heb verdiept, ben ik multi-inzetbaar. Maar soms is dat ook wel lastig. Het wordt moeilijker om keuzes te maken.” Lemmers was vijf toen hij tijdens een bonte avond op de lagere school in zijn eerste toneelstuk speelde. “Ik had altijd al interesse in kunst, video- en fotografie”, zegt hij. “De eerste keer dat ik met vakantie naar Europa ging, kocht ik een fotocamera in de aanbieding. Die had geen verwisselbare lenzen, dus raakte ik er al snel op uitgekeken.” Maar Lemmers liet het niet daarbij en hij ging voor een goede vriend werken als camera-assistent. Eind 2005 deed zich een mooie gelegenheid voor toen hij werd getipt dat filmregisseur Pim de la Parra met zijn Film Academy zou beginnen. “Ik schreef me daar in en raakte erg geïnspireerd door Pim. Niet lang daarna ben ik bij het Jeugdjournaal gestart, waar ik vier jaar van alles heb gedaan en ook bijzondere tripjes naar het binnen- en buitenland heb gemaakt.”

Lemmers onderstreept dat zijn grote liefde voor reizen goed van pas kwam bij het 10 minuten Jeugdjournaal. “Vroeger hadden we thuis een heel grote landkaart met rode stipjes voor inheemse dorpen en zwarte stipjes voor Marrondorpen. Ik stond altijd voor die kaart te fantaseren hoe het zou zijn om in zo’n dorp te wonen en te spelen met de kinderen daar. De drang om te reizen is begonnen met reizen in eigen land. Elke gelegenheid die er was om naar het binnenland te gaan greep ik aan. Voor het 10 minuten Jeugdjournaal heb ik veel gereisd. Ik ben zelfs naar Kwamalasamutu en Sipaliwini Savanna geweest bij de zuidgrens met Brazilië. Ik ben ook vaak naar het buitenland geweest voor mijn werk. Ik hou er van om nieuwe plekken te ontdekken en nieuwe mensen te leren kennen.”

Lees het hele artikel in het oktobernummer van Parbode

0

Gedeeld