Aegina Brahim: ‘Als regisseur vind je dat je eigen film nooit ‘af’ is’ – Parbode Sneak Peek

De talentvolle, energieke filmregisseur Aegina Brahim (29) van Surinaamse komaf is druk in de weer. De film Laws of the Game, die ze vorig jaar in Suriname opnam, heeft op filmfestivals al vijf prijzen in de wacht gesleept. Tegenover Parbode vertelt ze onder meer aan de hand van de fasen van het productieproces hoe deze film tot stand is gekomen.

Aegina is reuzetrots op het resultaat, omdat met de rolprent Surinaams filmtalent en een waargebeurd Surinaams verhaal internationaal op de kaart heeft weten te zetten. Ze verwachtte wat kritiek, maar heeft verbazingwekkend genoeg nog geen ontvangen.
“Misschien moet dat nog komen. Ik verwachtte dat men wat zoud zeggen over de muziekkeuze – er is namelijk geen muziek – of over de edit van de fysieke testscène, maar ze bleven maar praten over Deborah’s (de hoofdrolspeler, red.) performance. Ik kreeg te horen van Pinewood Studios dat ze de set in het huis vreselijk mooi vonden. Dat was voor hen de pakkendste en emotioneelste scène. Om te zien dat ze van generatie op generatie in dat huis woonden, met alleen maar vrouwen. Ze vonden dat het iets meegaf van de cultuur.

Master in filmregie

Aegina heeft sinds zij het zich kan herinneren altijd een heel rare fantasie gehad. Als oudste kleinkind moest zij tijdens familiefeestjes altijd op ‘de kleintjes’ passen. De enige manier om hen stil of ‘onder controle’ te houden was om of verhalen te vertellen, of ze in haar gekke verhalen te laten inleven door spelletjes daar omheen te creëren. Zij merkte dat zij er energie van kreeg. Op latere leeftijd besefte zij dat zij dit haar hele leven eigenlijk wilde doen: mensen laten leven in haar verhalen, mensen hun fantasie verrijken. “En wat is er beter om dat te doen dan met een film?”
Na het vwo ging zij studeren in Nederland. Haar interesse ging meteen uit naar tv en media. Na afronding van haar bachelorstudie besloot zij een master in filmregie te volgen. Haar keuze viel op The London Film School. Als afstudeerproject maakte ze de korte film Laws of the Game. De film van tweeëntwintig minuten gaat over het waargebeurde verhaal van Deborah Zebeda, een vrouwelijk scheidsrechter die er alles aan doet om haar FIFA Badge te behalen.
“Ik heb zelf altijd veel gesport en toen ik Deborah een keertje op de radio hoorde praten over wat ze deed, sprak het me meteen aan. Ze is niet alleen een vrouw tussen de mannen op het voetbalveld, maar ook penitentiair ambtenaar in Santo Boma. Het is al niet gemakkelijk om alleenstaande moeder te zijn; toch vecht Deborah iedere dag om brood op de plank te brengen en haar passie op het voetbalveld uit te leven. Dit zijn de Surinamers die in de schijnwerpers moeten komen, en waarop men trots mag zijn. Ik vond het belangrijk dat mensen in het buitenland een kijkje konden nemen in wie Surinamers echt zijn: mensen met gevoel, drive, visie en missie, en die vaak grote obstakels tegemoet gaan om hun doel te bereiken.”

Ontwikkelingsfase Laws of the game

Aegina: “De ontwikkelingsfase bestaat uit het ontwikkelen van het verhaal – story research and script-writing – en de fundraising voor de film – securing the film’s finances. Ik was negen maanden bezig met het onderzoek van het verhaal, waarbij ik dagen achter elkaar met Deborah op het balkon zat en haar interviewde over haar leven. Ik ben met haar meegegaan naar wedstrijden om haar in actie te zien, en naar haar huis om een gevoel te krijgen van haar dagelijkse omgeving. Tijdens dit proces was ik al bezig met de schrijver om het script te schrijven. Wij hebben zeker achttien drafts gemaakt voordat wij met de preproductie begonnen. Tegelijkertijd moest de financiering voor de film, meer dan 50.000 euro, bij elkaar geschraapt worden. Na drie maanden crowdfunding via Indiegogo, werd er nog zes maanden lang met potentiële sponsoren gesproken. Uiteindelijk is het allemaal gelukt, voornamelijk omdat de Surinaamse bedrijven het belangrijk vonden om een echt Surinaams product te ondersteunen.”

Productiefasen

Aegina over de preproductiefase: “Deze is voornamelijk gericht op crewing, casting, en organisatie van de productie. Hier begon ik met Ivan Tai-A-Pin een grootschalig castingproces om de juiste mensen te vinden voor de rollen in het verhaal. Ivan heeft mij niet alleen goede mensen geleverd, maar hij heeft zoveel extra gedaan om met de cast van te voren te oefenen, om ze zo goed als mogelijk voor te bereiden voor de film voordat het team uit Londen in Suriname was. Mijn producer en ik gingen ook op zoek naar een Surinaamse crew. Wij werkten samen met The Grip-Busters en met Forward Motion, en deze twee partners hebben ons de Surinaamse crew geleverd. Vanuit Londen waren wij hevig bezig met hen om de organisatie van de film in orde te maken: transfer of equipment, aankomst, location scouting, rehearsal days planning, etcetera.”
De filmregisseuse gaat vervolgens in op de productiefase. “We hadden elf filmdagen en alhoewel wij supergoed voorbereid waren, waren er toch enkele obstakels. De allereerste dag filmden wij op het voetbalveld en terwijl wij alle dagen zon hadden, begon het ineens keihard te stormen. We call these situations ‘acts of God’, hahaha, je kan helemaal niets eraan doen. Dus om geen filmdag te verliezen – want elke dag extra filmen kost meer geld – moesten wij noodzakelijk een andere scène schieten waar wij nog niet goed voor geoefend hadden. Eerst was ik zenuwachtig, maar Deborah en Remco (acteur Remco van Haagen, red.) hebben mij vreselijk verrast met hun performance.”
Aegina benadrukt dat er wat valkuilen zijn tijdens de postproductiefase. “Wij waren zeven maanden bezig met editen, color graden, sound design, en music composition. Het duurde lang, omdat het sound design wat meer tijd vergde dan normaal, en omdat ik bezig was om de featurefilm Brothers in the Sand te editen en de live-action animation feature te ontwikkelen. Vooral het editen van een ren-actiescène voor suspense is best tricky. Wij hebben de fysieke testscène zeker negen keer opnieuw ge-edit voordat we er een beetje happy mee waren. Daarnaast was het uitdagend om het sound design van de film goed te krijgen. Wij wilden subtiel effecten invoeren en daar hebben wij ook meer dan tien keer mee geëxperimenteerd.”

0

Gedeeld