Agersi tori
Een verhaal waarmee iets wordt uit- gelegd. Maar eerst: ‘gersi’.
“Mijn gunstes, Ronald lijkt op zijn moeder, a geers’en!” (uitgesproken als: a gheers’ing of: a djeers’ing). Maar als kleine Mark de groot gebouwde orfeo wil slaan, zegt deze: “Probeer! Yu fintyoles. Yu gersi!” (Vertaling: ‘Mager ding, dat durf je niet!’ ‘Yu gersi’ wordt letterlijk vertaald met: “Je lijkt!”)
Toen twee Surinamers ons te schande zetten op de Nederlandse tv door met elkaar op de vuist te gaan, zei de ene, een groot gebouwde: “Wil je zien, ik trap je.” Toen zei die andere, een magere met meer bek en nek dan vlees: “Je lijkt!” En de bakra-presentator kon alleen maar zeggen: “Heren, heren…”, terwijl de dikke de dunne een gebroken kaak bezorgde.
Zie de volgende ageers’tori:
Clinton had z’n tenen geschaafd op straat, hij huilde van de pijn. Clinton was echt kleinzerig en buurman wilde de schaafwondjes schoonwassen. Clinton begon toen huizen ver te blèren.
Zijn moeder kwam aangerend, trok Clinton weg en schreeuwde buurman: “Blijf af; je doet m’n lieve jongen pijn! ”
Buurman zei: “Maar als ik die wond niet schoonwas en met alcohol ontsmet, gaat die ontsteken.”
“Waahhaahaa, mama, niet met alcohol, het gaat me branden, wawawawa.”
“Buurman, u wilt m’n lieverd pijnigen. Neks daarvan! Ik zal de wondjes zachtjes met brandzalf insmeren.”
Twee dagen later stond buurvrouw met Clinton bij buurman: “Buurman, ontsmet die wond toch maar, die tenen zijn rood en gezwollen.”
“Dat kan alleen met een verse wond. U moet nu meteen naar de dokter; die schaafwondjes zijn ontstoken.”
Bij de dokter: “Mevrouw, ik moet die jongen meteen een kleminjectie (klem=tetanus) geven.”
“Mama, neehee, geen spuitje, ik verzoek, ik smeek…”
“Dokter, ook u wilt mijn lieverd pijnigen, barbaar! Ik zal mijn Clinton zonder pijn met een osodresi (huismiddeltje: oso=huis, dresi=medicijn) behandelen.”
Na drie dagen: “Dokter, ik ben er weer, u kunt hem nu maar dat spuitje geven. Zijn hele voet is opgezet.”
“Mevrouw, ik zal die drie ontstoken tenen moeten amputeren; anders loopt hij een bloedvergiftiging op.”
“Wat, amputeren? Wegsnijden? Me kind mismaken, en veel pijn laten lijden? Jo beul!”
Na drie dagen: “Dokter, u kunt die tenen maar amputeren; hij kan slapen noch lopen van de pijn.”
“Nu moet ik zijn hele onderbeen amputeren, het is al aan het rotten.”
“Yu law (je bent niet goed wijs), ik ga liever naar een kruidendokter, een bonuman, die zal Clinton ritueel genezen.”
Drie dagen later een bericht via de radio: ‘De Here heeft gegeven, de Here heeft genomen. Met diep leedwezen…’
De moraal: pak het gezwel met een beetje pijn meteen aan, anders wordt het een tweede Griekenland.