Alweer een Bigi Yari!

Wat gaat het toch snel: deze maand bestaat Parbode alweer twee jaar. Gelukkig zijn we er de afgelopen tijd met aanzienlijk minder kleerscheuren van afgekomen dan in het eerste jaar. Geen bedreigingen, processen, kort gedingen en aanhoudingen voor een ‘aanklacht wegens smaad’. Je zou je ongerust gaan maken: zijn we minder kritisch aan het worden? Zijn we ons venijn kwijt? Wegen we onze woorden van schrik nu op een goudschaaltje? Of, en dat kan natuurlijk ook, men is zo zoetjes aan gewend aan het soms venijnige toontje van dit enkelbijtertje. Parbode: uw eigen luis in de pels.

Natuurlijk zijn we de Patamaccadeal blijven volgen. Lanti heeft (mede door tegenwerking van de lokale bevolking in het Marowijne gebied) de betalingsgarantie van China Zhong Heng Tai laten verlopen. De Chinezen kunnen naar de rechter stappen (en zullen dat als ze slim zijn ook doen). Maar het lijkt er steeds meer op dat de deal van de baan is gegleden, want met onwillige honden is het kwaad kersen eten. Voor ons bos kan het in ieder geval geen kwaad.

Ook de Brownsberg heeft onze aandacht. We schreven hoe gareimperos dit beschermd natuurgebied domweg afgraven naar goud. De foto’s die we erbij plaatsten waren ronduit schokkend. De kranten namen het nieuws (zonder bronvermelding) over en het gonsde door de stad. Uiteindelijk hebben politie en het Nationaal Leger de berg schoongeveegd. Maar of hij nog steeds schoon is? Parbode ging weer kijken en doet in dit nummer weer verslag (zie pagina 12-13).

En dan is er het ongerepte Matapicastrand waar ondermeer het zoontje van Koning Landjepik Somohardjo zo ongeveer het halve strand in concessie heeft gevraagd en deels heeft gekregen (met recht en rede Prins Landjepik) om op drijfzand een gigahotel neer te zetten. Ook niets meer van gehoord.

En gelukkig is Parbode weer in de prijzen gevallen: voor de misstanden in de kindertehuizen en voor het interview met Ethel Pengel wonnen we op plaatselijk gebied bij de PAHO Excellence in Health Journalism en voor het laatste artikel mochten we zelfs een Certificate of Merit bij het Gala in Barbados ophalen

En dan is er het doorslaande succes van het Parbode Politiek Café. In oktober mocht minister Santokhi het spits afbijten en dat deed hij met een groot gevolg aan veiligheidsagenten en beleidsmedewerkers. Maar hij deed het vooral met veel flair. Voelde de formule haarfijn aan en was zo goed van zijn hele beleidsterrein op de hoogte, dat hij moeiteloos alle vragen van de gewone burgers kon beantwoorden. Inmiddels is ook minister Van Ravenswaay een praatje komen houden en hebben we ook Roy Bhikharie en Soewarto Moestadja voor de leeuwen geworpen. Op 2 mei komt de eerste Nederlander, Tweede Kamerlid Harry van Bommel (Socialistische Partij) hier praten over het AOW-vraagstuk.

Helaas hangt Parbode nog steeds in de rode cijfertjes, hoewel de zaken steeds beter gaan. Maar om dat gat enigszins op te vullen komen we binnenkort met een paar extra Parbode uitgaven, te beginnen met Buitenkansjes, 50 van de leukste bestemmingen in Suriname. Geen reishandboek met info over injecties en de geschiedenis van de Lalla Rookh, wel reisbeschrijvingen, prijzen en boeiende verhalen over dag- en meerdaagse tochten. Wordt nog deze maand gedrukt.

De redactie woont trouwens sinds begin april op stand. Ons eerste onderkomen aan de H.J. de Vriesstraat was sprookjesachtig mooi, met openslaande terrasdeuren naar een prachtige tuin. Maar we knapten uit ons jasje, mede doordat we permanent stagiaires hebben van de Nederlandse School voor Journalistiek én de Surinaamse AHKCO. Bovendien hadden en hebben we een zoete inval van freelance (vooral Surinaamse) medewerkers, belangstellenden en praatjesmakers. Kortom, de uitgever heeft een nieuwe locatie gezocht, gevonden en verbouwd.. En inmiddels werken we op de bovenverdieping van Wicherstraat 10A, met gelukkig, ook weer uitzicht op een bordeel aan de overkant (Op het vorige adres was dat club Diamond, hier is dat Hotel Castello). Er is een stijlvolle houten veranda, de tuin is nu nog bouwput maar wordt lustoord. Voorlopig moeten we het wat dat betreft doen met het fraaie zicht op de Palmentuin.

Kortom, we ontkurken de champagneflessen, happen in de taart en gaan moedig voorwaarts met de derde jaargang! En bij wijze van verjaarscadeautje hieronder een meezingliedje op de wijs van ‘I say tomeeto, you say tomato’ Laat je creativiteit de wijde loop en dicht mee! Met elkaar gaan we op weg naar onze derde verjaardag. Da na hiep, hiep, hiep!

Namens de hele redactie en alle freelancers

Leonoor Wagenaar

0

Gedeeld