Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan
alleszins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Antoon Marie Sang Ajang
Paramaribo
22 juni 1951 – 24 mei 2012
Veel humor, een grappige, gekke vader. Maar hij kon ook streng zijn. Zo herinneren zijn kinderen Sima, Lakshmi, Maaike en Antoon junior hem. Velen kennen Antoon Sang Ajang van Ventu Studios, waar talloze muziekopnames zijn gemaakt. Antoon was zoon van Antonius Sang Ajang en Yvonne van Ommeren. Hij groeide op met Maaike, Therèse, Thea, Peter, Josine en Patrice. Na de Stephanus- en de Paulusschool, volgde hij de hogere technische school in Hilversum.
Terug in Suriname behaalde hij het diploma LO Wiskunde en begon hij les te geven op de Denice Muloschool. Er ontstond dyugudyugu met de schoolleiding en hij richtte een vakbond op. Vanwege de acties werd Antoon ontslagen en zijn volgende baan was op het ministerie van Onderwijs. Shirley, zijn vrouw, legt met veel passie zijn politieke betrokkenheid uit: “Hij sloot zich aan bij het Marxistisch-Leninistisch Centrum Suriname (MLCS) en richtte het Instituut ter Bevordering van het Communisme in Suriname (IBCIS) op. Hij was redacteur van De Rode Surinamer. Uit het MLCS ontstond de Kommunistische Partij Suriname (KPS) die meedeed aan de verkiezingen”.
Samen met Robby Morroy, Henk Mac Donald en Peter Sang Ajang was hij oprichter van de muziekgroep OPO. Shirley Sital werd erbij gehaald en zo ontmoette zij haar Antoon! De grootste hit van Opo was ‘Jai Jai Sarnaam’. Sharda Ganga schrijft op 2 juni in haar column in de Ware Tijd over een optreden dat ze als negenjarige meemaakte: ‘Ik keek mijn ogen uit. We waren niet zo lang geleden vanuit Nickerie terug verhuisd naar Paramaribo, en voor mijn onwennige kinderogen zag ik een wonderbaarlijk schouwspel: Creolen die Hindostaans zongen, Hindostanen die Creools dansten. Ik denk dat ik op dat moment echt Surinamer ben geworden’.
Antoon trok zich uit de partij en Opo terug na een teleurstellende verkiezingsuitslag en onenigheid. Hij werd leraar wiskunde op de Technische School. Robby Morroy vertelt over deze periode: “Antoon huldigde het principe van extreme problems require extreme solutions. Hij kreeg een klas vol luilakken en nietsnutten. Zijn leerlingen hadden een wormkuur nodig, vond hij. Geheel in Jim Jonesstijl, kreeg hij hen allemaal zover De Witt’s wormsiroop te laten drinken. Zijn wormenklas ging voor honderd procent over naar het volgend leerjaar”.
Robby en Antoon begonnen met Radio Zon op 22 april 1996. Shirley herinnert zich hoe overtuigd hij achter de uitspraak ‘Money can’t buy me’ stond. Ze noemt hem een jongen met een gouden hart. Hij gaf je zijn laatste cent. Robby bevestigt dat: “Antoon draaide een business. Hij was echter geen zakenman, maar een mensenman. Iemand met een ongelooflijk gevoel voor zijn medemens.”
Nu populair
