‘Ik had die schuld al lang afgeschreven. Maar jaren later kwam hij ineens in mijn winkel en vroeg hoeveel hij schuldig was, en betaalde’ en ‘elke keer als hij in de stad kwam en geld had gekregen voor hout, bracht hij het bij mij, tien jaar lang. Toen vroeg hij of er genoeg geld was voor een nieuwe kettingzaag. Ik telde het op: er was genoeg voor wel vijf kettingzagen.’ Dit zijn verhalen over Bosnegers, verteld door winkeliers aan de Saramaccastraat. Verhalen uit de oude tijd, toen krediet nog een afspraak tussen winkelier en klant was. Tegenwoordig is microkrediet geïnstitutionaliseerd, en iedereen in Saamaka weet dat microkrediet een verkapte betaling is voor vrijwilligerswerk aan kerk of partij.
0
107 Views
0
