Op een rots midden in de stroomversnelling van Jaujau staat een gasfornuis. Het ziet er wat vreemd uit want dat is geen handige plek om te koken. Er staan wel meer vreemde zaken in het oerwoud, meestal zijn dat overblijfselen van enthousiast begonnen projecten. Ook dit gasfornuis is het overblijfsel van een tragedie, want op de volgende rots ligt het wrak van een korjaal en een paar zakken cement. Keihard natuurlijk. Een klein foutje van de kulaman en een terugkerende gastarbeider die jarenlang gespaard heeft voor zijn droomhuis in zijn moeders dorp, kan weer opnieuw beginnen. Niemand dood, dit keer. Toen de korjaal zonk, hebben ze geprobeerd zo veel mogelijk lading op de dichtstbijzijnde rotsen te zetten om later op te halen, maar dit gasfornuis staat wel erg ongelukkig. Die korjaal is niet voor niets daar gezonken.
Kinderarbeid 
Het loflied
Vrijdag kom ik in het dorp en Sinipe geeft me zijn geweer mee ter reparatie. Soolan mag het dragen, want Boike draagt mijn peddel al en Glegle mijn gereedschapskistje. Maar Glegle wil het geweer dragen, dus een vechtpartij volgt. Normaal laat ik jongetjes hun pikorde zelf uitvechten. Maar nu grijp ik in, pak het geweer af en controleer het. Blijkt het geladen! Met een grove hagelpatroon twaalf, zwaar genoeg om een bosvarken te doden. Of een jongetje. Ik scheld Sinipe uit, repareer dat geweer en ga daarna baden in de kreek. 
Nederland Sprookjesland