Het oerwoud beangstigt mij
Miljoenen mensen houden een dagboek bij. Soms worden die boeken uitgegeven, bijvoorbeeld omdat de schrijver een bijzonder leven leidde, of omdat hij of zij goed kon schrijven. Het is de vraag of ‘Het oerwoud beangstigt mij’ van oud-TRIS-soldaat Gerrit de Wilde aan die criteria voldoet.
Nederlander De Wilde vervulde begin jaren zestig van de vorige eeuw zijn dienstplicht in Suriname. In zijn dagboek moest hij rekening houden met de militaire censuur: de sergeant kon over zijn schouder meekijken. Deze informatie staat op de achterflap en is ook alles wat we, naast de tekst zelf, te weten komen.
0
243 Views
0
Omgevallen stapels vochtige oude kranten zag journalist Archie Sumter, toen hij in 1999 een blik wierp op het archief van dagblad de Ware Tijd. De voormalige verslaggever van Brabant Pers (en dito voorlichter van Suralco) begreep de noodzaak van een persgeschiedenis van Suriname voordat het te laat was en de bronnen verpulverd zouden zijn. Met collega Marc de Koninck ging hij aan de slag. Het resultaat is K’ranti! De Surinaamse Pers 1774 – 2008. Een boek waar best wat op aan te merken valt, maar waarvan het belang groot is. Sumter zelf heeft het eindresultaat niet meer kunnen aanschouwen, hij overleed in 2006. 
Voor haar huisje in Njoeng Kampoe, aan de Franse oever van de Marowijne, zit oma Gadoe tevreden voor zich uit te kijken. Naast haar niet alleen een kooi met een papegaai, maar ook een nieuwe wasmachine. En door de open deur kun je zien dat de vloeren van het huis bedekt zijn met kleurige, glimmende tegels. Voor de veranda spelen kindertjes met een aapje. Zij zijn hier geboren, maar de volwassenen komen uit Suriname. Het leven in Frans Guyana lijkt zo slecht nog niet. 