Voor kinderen kan de Surinamer streng zijn, maar bij hetzien van zijn vogeltje smelt hij. Weerloze liefde voor die ondeugendemonki-monki, die rebbelende papegaai, die trouwe hond of kat. Kortom: eenrubriek over mensen en hun dierbaarste huisgenoot.
Chander (75)
“Mijn eerste keer?! Mi Gado, dat is lang geleden… Je moet rekenen, ik was dertien toen ik uitgehuwelijkt werd. Dus sommige dingen ben ik een beetje kwijt. Uitgehuwelijkt, ja. Ik weet wel niet als dat hier in Suriname nu nóg gebeurt, ik hoor wel dat Hindoestaanse jongelui tegenwoordig ook elkaar kiezen.
De populaire volkstoneelgroep A Sa Go (Het Zal Gaan) vierthaar twintigjarig jubileum met haar nog steeds ijzersterke formule: eencombinatie van boodschap en bulderlach. Geen enkel sociaal of maatschappelijkprobleem gaan ze uit de weg; thema’s als tienerzwangerschappen, zelfmoord,drugsverslaving, armoede… maar tijd om een traan weg te pinken heb jenauwelijks; elke twee minuten rolt de gulle lach alweer door de volle zalen. Endat is knap. Ongeslagen koningskoppel is Jerrel Vierklau en oprichtster/voorzitsterJolanda Wassenaar.
Peter (70)
“Ik ben geboren aan de Maagdenstraat en later verhuisd naar de Lim a Postraat. Als enig kind, zonder broers en zussen, werd ik natuurlijk stinkend verwend, helemaal beschermd. Mijn vader heb ik eigenlijk nooit gekend. Typisch Surinaams? Nou, hij was een bakra, hoor. Maar mijn moeder en m’n oma voedden me dus op en ik mocht niks. Misschien dat het door die opvoeding komt dat ik nooit echt assertief ben geworden.
Soms kan een boek verrassen. Dat geldt zeker voor ‘Degroeten aan de koningin, reis door Suriname’ van Karin Anema. Eenwonderbaarlijke aaneenschakeling van wonderlijke ervaringen in een, zeker vooreen bakra, wonderlijk land. Het verhaal overIscha, de twaalfjarige zoon van schrijfster Karin Anema, aan het begin van hetboek, is al direct aangrijpend. De jongen is Perthes-patiënt, wat inhoudt datzijn bot en zijn heupkop in sneltempo afsterven; de jongen zit, om zijn beenniet te belasten, afwisselend in een rolstoel of loopt op krukken. Detop-orthopeden in Nederland kunnen niets voor hem doen; het zal alleen maarerger worden.
In uiterste nood gaan ze in Suriname naar Pake junior aan deMeursweg. Hij is vermaard om zijn behandeling van fracturen en botaandoeningen.Op traditionele wijze, zonder magie. Samen zoeken ze hem op, hij blijkt eenkleine gespierde Saramaccaan en de tolk vertaalt haar verhaal over de ziektevan haar zoon. Hij vraagt of de jongen met zijn krukken voor hem heen en weerwil lopen. ‘Aandachtig keek hij toe, liep toen op hem af, draaide hem om entrok zijn broek een stukje omlaag. Met zijn duim drukte hij op het stuitje.’Dan komt hij in een eindeloze woordenstroom met zijn diagnose: er was sprakevan een stremming van de lichaamssappen. Eerst zou hij de bloedsomloop metkruiden weer op gang brengen, daarna de ruggengraat behandelen, vervolgens deheup, het been en de voet. Hij zei dat hij de heup kon genezen.
In de dagen daarop zocht Pake in het bos naar de geschiktekruiden. Hij kookte er een mengsel van, deed het op een opengevouwen strookwatten en bracht dat kompres aan op Ischa’s ruggengraat. Dat moest er dedaaropvolgende weken op blijven zitten, dus niet zwemmen of baden. Binnen eenweek meldde de jongen dat hij voor het eerst sinds twee jaar geen pijn meerhad. Pake was tevreden, de kruiden deden hun werk. Nu moest Ischa gaan lopen,Pake dwong hem om zonder krukken op het zieke been te staan en als hij het hééllangzaam, aan de arm van zijn dokter neerzet, blijkt dat hij al kan staan!Daarna maakte Pake weer een ander middel met negen kruiden om de verkortespieren en pezen te behandelen. Als moeder en zoon samen een paar dagen opGalibi zijn oefent hij op het natte zand en al snel kan hij zonder krukken eenkamer lopend doorkruisen.
Soeng Ngie & Co is een begrip in Suriname, al sinds 1942huist de winkel in een monument aan de Waterkant, recht tegenover de CentraleMarkt en handelt zij in typisch Chinese en Javaanse producten, kruiden enkleurige parafernalia. Michael Fungyoukee (55), is een van de directeuren en alnet zo’n begrip, sinds hij zo’n jaar of vijf een kookprogramma op televisieheeft. Stond hij de eerste jaren braaf voor de camera in zijn eigen keuken tekokkerellen, nu zwaait hij zijn pollepel op Ston Dansie of aan het strandtussen de krabben.
Drie jaar geleden kwamen scheepstimmerman René Segerius enzijn vrouw, de journaliste Leonoor Wagenaar naar Suriname om er een 28 meterlang riviercruiseschip te gaan bouwen: Mi Gudu. Inmiddels nadert het schip haarvoltooiing en maakte een bont gezelschap de eerste expeditie binnendoor naarNickerie; een route die ze nooit eerder hadden bevaren.
Voor kinderen kan de Surinamer streng zijn, maar bij hetzien van zijn vogeltje smelt hij. Weerloze liefde voor die ondeugendemonki-monki, die rebbelende papegaai, die trouwe hond of kat. Kortom: eenrubriek over mensen en hun dierbaarste huisgenoot…
Bij een regering die uitblinkt in lamlendigheid, vriendjespolitieken het veiligstellen van de eigen materiële belangen, is er één minister diemet kop en schouders uitsteekt boven het gekrakeel: Chandrikapersad Santokhi,minister van Justitie en Politie. Onkreukbaar en niet te stuiten. Een echtecrimefighter zegt de één bewonderend, geen politiek- maar een politiebeest zegtde ander instemmend. En allemaal fluisteren ze hoopvol: als díé nou eens onzepresident zou kunnen worden.
Suriname barst van de paradijsjes waar je, verscholen in hetregenwoud, van een paar onbezorgde dagen kunt genieten. Liggend in de hangmat,alleen met een sterrenhemel, lekker even helemaal niets doen. Danpaati RiverLodge is zo’n paradijsje. Maar in tegenstelling tot veel andere oorden, dienthet ook een nobel doel: met de opbrengsten worden dorpen in de omgevinggesteund.
Price Based Country test mode enabled for testing Suriname. You should do tests on private browsing mode. Browse in private with Firefox, Chrome and Safari
