‘De wereld gaat naar Suriname kijken’, zei president Desiré Bouterse afgelopen december. Na veel internationaal (politiek) bezoek in 2018 was het eind vorig jaar aan de Surinaams-Nederlandse bokser Tyrone Spong om ons land ‘voor het voetlicht van de wereld te plaatsen’. Of hij daarin geslaagd is, laten we aan u over. Maar dat de bokser naast de Surinaamse ook de paarse vlag met zich mee droeg, mag duidelijk zijn.
De Surinaamse nationale gedenkdagen zijn door de politiek in het leven geroepen in een poging de nationale eenheid te versterken. Vandaag lijken ze meer op een excuus om beloningen uit te delen.
China staat voor onze politici maar al te vaak synoniem voor ‘ontwikkeling’ en ‘vooruitgang’. President Desiré Bouterse omschreef de Aziatische volksrepubliek vorig jaar nog als ‘een van onze belangrijkste en meest betrouwbare ontwikkelingspartners’. China geeft de huidige regering precies wat het vandaag nodig heeft: verworvenheden om mee te pronken. De rekening krijgen we later wel gepresenteerd.
Alles lijkt in kannen en kruiken om nog vóór de volgende verkiezingen het kiesstelsel te wijzigen. De grootste ingreep zal zijn het verbieden van pre-electorale combinaties, wat voordelig zal zijn voor de grote ‘boys’, terwijl kleine partijen ten dode zijn opgeschreven. Daarbovenop zal rekening moeten worden gehouden dat de staatsinfrastructuur ongebreideld zal worden ingezet voor propagandadoeleinden. Aan politici van minipartijen de vraag: ‘Wat vindt u van staatspropaganda?’.
Zowel samenleving als de media doen maar al te graag een beroep op de expertise van August Boldewijn. Het is ook nu, op zoek naar antwoorden over staatspropaganda in Suriname, dat we aankloppen bij Surinames bekendste bestuurskundige, of om correct te zijn: bestuurssocioloog.
Geen Surinamer die de belangen van Suriname en de nationale eenheid boven het persoonlijke belang stelt, zou met een internationale drugsveroordeling op zak en de officiële status van hoofdverdachte in een moordproces, het presidentschap ambiëren. Wel Desi Bouterse. Terwijl hij nota bene weet dat volgens de Grondwet, degene die tegen de Grondwet heeft gehandeld, geen president mag worden. Onder het gesternte van deze Grondwet organiseerden Bouterse en de zijnen, volgens verklaringen van zijn veiligheidsman Melvin Linscheer, achter de rug om van de gekozen democratische regering (Shankar, red.), illegale gewapende groepen. Dat was uitlokking tot moord. Er is door die groepen ook gemoord. Bouterse en de zijnen pleegden onder deze Grondwet ook de zogeheten Telefooncoup tegen de gekozen regering.
Suriname heeft last van Sinterklaas. En dan hebben we het niet over de zwartepietdiscussie die in Nederland veel oproer veroorzaakt. Nee, bij ons is Gudu P’pa zelf het probleem. Hij neemt, net als Sinterklaas in Nederland, veel verschillende gedaantes aan. De meest voorkomende is First Lady Ingrid Bouterse-Waldring. Ze staat met stip op nummer 1, als het gaat om het aantal giften. Je kunt geen school, kindertehuis, oudje, of instantie voor minder bedeelde kinderen bedenken die nog geen last heeft gehad van haar vrijgevigheid. In september vorig jaar liet ze zelfs weten dat ze elke maand behoeftigen blij zal maken, want ‘de behoefte blijft groeien’. En inderdaad, elke maand wordt de propagandamachine minstens een keer ingezet als de presidentsvrouw weer in het nieuws is met een nieuwe groep dankbare mensen.
Met enige verontwaardiging keek het particuliere medialandschap toe hoe het Nationaal Informatie Instituut werd opgericht, deze maand precies twee jaar geleden. Anno 2019 stelt politicoloog en journalist Giwani Zeggen vast dat het instituut, in tegenstelling tot sommige onafhankelijke media, precies doet waarvoor het geïnstalleerd werd: “Het NII tuigt haar verhalen soms een beetje op, maar dat is normaal.”
De first lady is het afgelopen jaar flink in de weer geweest: schoolpakketten voor vele achtergestelde schoolkinderen, levensmiddelenpakketten voor minderbedeelden, dertig (!) laptops voor IMEAO-5, en in december de ondertussen traditioneel geworden kerstviering met honderden seniore burgers – ‘oudjes’ – zoals ze door onze media ook wel worden genoemd. Hoogtepunt van die kerstviering zijn niet de huppelpasjes van de presidentsvrouwe, maar het goedgevulde pakket met levensmiddelen dat de mensen mee naar huis krijgen. Brood en spelen, oftewel staatspropaganda, zult u begrijpen. Maar, zult u zeggen, die schoolkinderen kunnen niet stemmen, en die oudjes, dat zijn er niet zoveel.
Michael Ling is de man van ‘I love Su’. Hij is ook de eigenaar van een kledingzaak op de hoek van de Dominee- en Jodenbreestraat. In het verre verleden hebben er op die plek andere gebouwen gestaan, hebben er andere mensen gewoond. De gebouwen zijn met de grond gelijk gemaakt, de mensen ontslapen.
Price Based Country test mode enabled for testing Suriname. You should do tests on private browsing mode. Browse in private with Firefox, Chrome and Safari
