Beschamende politiekvoering
Ongeloofwaardige politiek
Echt positief over de verrichtingen van onze volksvertegenwoordigers in De Nationale Assemblee in de afgelopen zullen niet veel kiezers zijn. Maar de wanvertoningen van de laatste maanden slaan alles. En dat valt niet alleen de coalitie aan te rekenen.
Volgens een (klein) recent onderzoek, denkt zo’n driekwart van de bevolking dat politici corrupt is. Het zou kunnen, maar zekerheid zullen we daar niet over krijgen zolang het Openbaar Ministerie daat geen onderzoek naar wil doen. De anti-corruptiewet zou misschien wat meer aan het licht kunnen brengen, maar die komt er, dankzij de politiek, voorlopig niet. Dat geeft wel te denken en wekt de suggestie dat de onderzoekers het misschien bij het rechte eind hebben. Voor het riante inkomen presteert het gros van de parlementsleden natuurlijk ondermaats. Of eigenlijk is het geen salaris, zo mochten we onlangs uit de mond horen van Harish Manorath van Nieuw Suriname, de partij waarvan niemand zeker weet of ze nou deel uitmaken van de coalitie of oppositie. Manorath waarschijnlijk ook niet. Wat hij wel weet dat tegenover zijn belangrijke parttime werk een ‘schadeloosstelling’ staat, geen salaris. En dat is voor hem, naast zijn verdiensten in de advocatuur, kennelijk onvoldoende om van te leven, want hij gaat ook het ministerie van justitie en Politie, dat hij nota bene als Assembleelid moet controleren, adviezen geven bij het maken van beleid. Hij heeft niet door dat hij zichzelf daarmee ongeloofwaardig maakt. De kiezers volgend jaar ongetwijfeld wel.