Bij het heengaan van Majoie Hajary (1921-2017) – Parbode Sneak Peek

Woensdag 30 augustus 2017.

Daar lag zij op haar laatste plek. Haar mooie soepele vlugge vingers voor altijd stil, bewegingloos, en Chopin’s nocturne, opus 9, no. 2 waarmee zij mijn vader steeds weer blij kon maken, zou slechts uit de
luidsprekers de schaarse bezoekers kunnen bereiken. Marie-Majoie, die wij nichtjes en neefjes Rieke noemden, was de oudste dochter van Maake en Paake, onze oom en tante. Mijn vader was de jongste broer en
scheelde slechts negen jaar met Majoie, dus werd hij door haar liefkozend ‘oom Fritsje’ genoemd. Haar twee zusjes namen dit enthousiast over. Wij moesten er altijd om lachen.

Ik was nog niet geboren toen Rieke naar Nederland ging om aan het conservatorium te studeren en zij studeerde af toen ik een peuter was. Als kind hoorden wij de verhalen over onze begaafde grote nichten Majoie, Toetie en
Jetty natuurlijk wel, want pappie en zijn broers waren erg trots op de dochters van hun grote zus.
Toen ook Jetty naar het conservatorium ging en Toetie later een groot talent voor Indiase dansen bleek te hebben, hoorden wij vaak van hem hoe bijzonder de familie was en dat ook zijn grote broers erg muzikaal waren.

Het hele artikel is te lezen in het decembernummer van Parbode.

0

Gedeeld