Boekies, een winkel voor het gemak
In Commewijne zijn niet veel winkels, met uitzondering van de doorsnee supermarkten. De bewoners zijn genoodzaakt om voor hun grotere boodschappen naar Paramaribo te reizen. Voor kleinere benodigdheden ligt aan de Oost-Westverbinding Boekies, een kantoorboekhandel waar van alles en nog wat te koop is.
Naast kantoorartikelen staat Boekies vol met speelgoed, puzzels, postkaartjes, waterverf, kleurpotloden, parfum, sierraden en noem maar op. Dit alles in kleine oplagen, want de winkel is toch vooral bedoeld voor mensen die nog iets vergeten zijn uit de stad mee te nemen. Het loopt niet storm in de winkel, maar voor de Commewijnebewoner kan Boekies een uitkomst bieden. Het assortiment van de winkel is vooral gericht op schoolkinderen. Tegen de tijd dat de scholen weer beginnen wordt er dan ook het meest verkocht: de nodige schriften en pennen kunnen hier nog snel even worden aangeschaft.
‘Mevrouw Boekies’, zoals de eigenares van de winkel bij haar klanten bekend staat, opende zeven jaar geleden haar winkel. “Er was toen niks op Commewijne. Ik zie dat veel winkels die in dit gebied opengaan, ook snel weer hun deuren sluiten. Maar ik ben een volhoudster. Hoewel ik geen vetpot verdien, houd ik mijn winkel open. Dit pand is van mijzelf en ik betaal dus geen huur. Ik kan mijn bordje eten van de opbrengst betalen, maar ik verdien niet genoeg geld om in de winkel te investeren. Het lukt me om geen verlies te draaien en daar gaat het om.”
Door in de winkel te staan blijft mevrouw Boekies onder de mensen: “Mijn man werkt de hele dag en mijn kinderen zijn uit huis. Als ik deze winkel niet had, zou ik de hele dag voor de tv zitten en dat wil ik niet. Op een drukke dag krijg ik zo’n 25 bezoekers. Veel mensen komen hier om een praatje te maken en vertellen hun problemen aan mij.”
Mevrouw Boekies houdt erg van lezen en toen ze haar winkel opende verkocht ze voornamelijk literatuur. Tijdschriften als Intiem en de Bouquetreeks-romannetjes verkopen wel goed, maar naar echte romans bleek te weinig vraag te bestaan. Daarom ligt de nadruk nu vooral op schoolartikelen. Ook is het mogelijk om goede parfum te bestellen. Trots haalt mevrouw Boekies een paar flesjes Davidoff te voorschijn. Om ruimte te winnen zijn de muren van de winkel volgehangen met artikelen die te koop zijn. Maar waarom is er geen Parbode te bekennen in de winkel? Mevrouw Boekies legt verontschuldigend uit dat het blad vorig jaar een tijd te koop was, maar dat ze maar één exemplaar in de maand verkocht. Nu Parbode meer naamsbekendheid gekregen heeft, wil ze het wel nog een keer proberen. “Helaas kan ik niet alles verkopen wat ik graag wil. Ik ben er voor het gemak van de bewoners hier, dat is alles.”
KIRSTEN DORRESTIJN