Boekrecensie: Alakondre verhalen uit de wereld van Soei Len

Alakondre verhalen uit de wereld van Soei Len is geschreven door Shantanu Soei Len Tjon. De elfjarige is de jongste Surinamer die dit jaar een verhalenbundel heeft uitgebracht. Het heeft haar ruim een jaar gekost om het boek te schrijven; de verhalen heeft ze op de Schrijversvakschool geschreven. Het boek is met behulp van de Schrijversvakschool en andere sponsoren tot stand gebracht.

Het betreft een verhalenbundel met zeventien verhalen die nogal variëren in lengte. Het boek telt 95 pagina’s en opent met een brief van Tjon aan de lezers. Er komen diverse thema’s en genres aan bod. Om haar schrijfvaardigheid te verhogen, heeft Tjon een paar mensen, waaronder familieleden en experts, geïnterviewd. Het lijkt erop dat sommige van de verhalen geïnspireerd zijn door echte gebeurtenissen. De meeste verhalen zijn fantasierijk en grappig, maar er zijn ook serieuze en zielige fragmenten. Er worden onderwerpen behandeld zoals cultuur, ongedierte en dieren, pesten, milieuvervuiling, houtkap en de impact daarvan op de dieren. Het boek is ook educatief, ik heb een paar dingen bijgeleerd. De jonge schrijfster laat je echt nadenken over de kleine dingen in het leven waar je normaal niet over nadenkt zoals houtluizen, koepari’s en schoonmaakartikelen. Zo vertelt ze over het leven van een luiaard vanuit zijn perspectief. Een van mijn favoriete verhalen is De bezem en de mop. Het is een mooi verhaal over het leven van enkele schoonmaakartikelen die in de bezemkast staan, en heeft als belangrijke boodschap dat iedereen waarde heeft. Verder vertelt Tjon in een paar verhalen over haar eigen leven en cultuur. Uit het verhaal Mijn cultuur: ‘In een straat achter ons zijn er mannen die dingen verkopen die ze niet mogen verkopen. ’s Avonds staan er dames op de hoek die zich niet zo netjes kleden. Mijn moeder noemt ze ‘vlindertjes van de nacht’ en ik dacht dat als een vrouw laat ’s avonds op straat loopt, ze een vlindertje van de nacht is’. Heel bijzonder om het perspectief van een kind te zien op de wat duistere praktijken die zich in het dagelijkse leven afspelen.

De illustraties zijn gemaakt door de getalenteerde Tjon, die erg van tekenen houdt. Een deel van de vrolijke en kleurrijke tekeningen is geïnspireerd door de vorm van het monument van de Javaanse immigratie te Sana Budaya, dat gemaakt is door wijlen Soeki Irodikromo.

Er zijn enkele schoonheids- en logicafouten in Alakondre, maar we moeten niet vergeten dat dit bijzondere boek geschreven is door een elfjarige. In de toekomst is ze van plan meer te schrijven.

5 STERREN

Lisanne Waridjan

Alakondre verhalen uit de wereld van Soei Len, Shantanu Soei Len Tjon, 2021, Schrijversvakschool Paramaribo, 9789991475318

Deze recensie is gepubliceerd in het novembernummer van de Parbode, ook online verkrijgbaar

0

Gedeeld