Boekrecensie: De Rechteroever van de Saramaccarivier
De schrijver van deze verhalenbundel, Bish Ganga, is geboren in het dorpje De Volharding, aan de rechteroever van de Saramaccarivier en bracht daar zijn jeugd door samen met vrienden, familie en buren. Dat zijn geboortedorp DeVolharding heet, moet hij voornamelijk van overlevering hebben, want op geboorte- en andere officiële papieren staat enkel ‘Rechteroever Saramaccarivier’ met perceelaanduidingen. De enige semi-officiële plek waar duidelijk de plaatsnaam voorkwam, was de lijst van ‘tarief van passagegelden’ die door de ‘postboot’ (benaming van mij) werd gehanteerd.
In het rustige dorpje gebeurt aardig wat. Van een man die samenwoont met zijn vrouw en buitenvrouw, via een jongetje dat bij de bestrijding van een bijennest de eigen woning per ongeluk in brand steekt, tot een meisje van drie jaar, dat eerst blind wordt en kort daarna op geheimzinnige wijze overlijdt. Verder krijgt de lezer waardevolle informatie (lees: waar ik niet eerder van had gelezen of gehoord) over hindoe- en islamrituelen met betrekking tot jacht, huwelijk, begroetingen en meer. Er zijn ook twee non-fictiehoofdstukken in het boek: ‘De Volharding’ en ‘Rijstbouw’ waaruit de lezer gedocumenteerde kennis haalt over de geschiedenis van de geboorteplaats van Ganga, en over de ontwikkeling van de machinale landbouw in Saramacca.
Het boekje is in prettig Nederlands, met vlotte pen geschreven. Van alle Sranantongo- Sarnami- en Hindi-uitingen is er een vertaling in een voetnoot. Het is enerzijds niet pretentieus; het zijn meest eenvoudige, simpele gebeurtenissen die eenvoudige mensen zijn overkomen. Er zijn geen ingewikkelde plots bedacht, de lezer krijgt het geruststellende gevoel dat alles echt zo gebeurd is. Anderzijds wordt, zeker in de twee non-fictieverhalen, duidelijk dat Ganga goed gedocumenteerd aan deze klus is begonnen.
Lees het hele artikel in het septembernummer van Parbode
De Rechteroever van de Saramaccarivier – korte verhalen, Bish Ganga, 2018, Brave New Books, ISBN 9789402176605