In Suriname kun je op vrije dagen alle kanten op om ontspanning, vertier en avontuur te zoeken en vinden. Of je nu op zoek bent naar water, jungle of gewoon een rustig plekje om de hangmat op te hangen, er zijn oorden genoeg waar je je hart kan ophalen. Parbode helpt een handje bij de zoektocht en beschrijft iedere maand een bestemming. Deze maand: Colakreek. Het kost wat moeite, de weg er naar toe doet met z’n zandkraters denken aan de Dakar Rally. Maar aangekomen op de plaats van bestemming is recreatiepark Colakreek een uitstekende plek om een dagje tot rust te komen. Langs het kreekje staan zo’n dertig open houten hutjes, allen voorzien van een stenen barbecuevorm en plek om hangmatten op te hangen. Wie liever in de zon ligt kan een hangmat tussen twee van de vele bomen op het terrein spannen, of natuurlijk gewoon een plekje in het gras zoeken aan het bruinige water waar het park zijn naam aan heeft te danken. De plek werd halverwege de vorige eeuw ontdekt door Amerikaanse soldaten die in Zanderij waren gestationeerd. 
Op zoek naar verkoeling vonden zij enkele kilometers van de luchthaven het kreekje met bruingekleurd water. Vanwege de kleur vernoemden ze het kreekje naar het indertijd, en natuurlijk nog steeds, populaire drankje. Deze kleur wordt veroorzaakt door de humus in de grond bij het kreekje en zou niets afdoen aan de veiligheid van het zwemwater. Het schijnt door de natuurlijke kruiden zelfs heilzaam te werken voor wondjes. Sindsdien is het kreekje populair gebleven bij Surinamers en toeristen, en vanaf 1995 is de exploitatie in handen van Mets. Tegenwoordig trekt het park gemiddeld drie- tot achthonderd bezoekers per week, en in het hoogseizoen loopt dit op tot één- á tweeduizend. Beheerder Marlon Tjon Kun Fat vertelt trots over de wildlife rond het kreekje. “Het liefst zouden we ons park willen omdopen tot ecopark. Vissen of het vangen van wilde dieren is dan ook verboden. In en rond de Colakreek zijn veel mooie dieren te zien, zoals kleine zijde- en doodskopaapjes. Er zijn ook groepen neusbeertjes, een soort wasberen, en waarschijnlijk lopen er zelfs jaguars in de buurt rond. De kans echt een jaguar tegen te komen is wel klein omdat zij een erg groot territorium hebben. Waarschijnlijker is het één van de tropische vogels in of rond het park te spotten, zoals de lineated woodpecker, de banabeki of de ponpon.”
“Verder is er ook genoeg te doen in het recreatiepark”, vervolgt de beheerder. “Bezoekers kunnen waterfietsen of rustig in het water dobberen in een waterhangmat. Er is een cafetaria met zowel Hollandse snacks, zoals friet en frikandellen, als ook typisch Surinaamse gerechten. Voor de kinderen is er een ondiep stukje beek met daarin een paar glijbaantjes en we hebben bij het diepere deel een suisbuisje staan. Voor bijeenkomsten is er een conferentieruimte en overnachten in het park is ook mogelijk in een van de nieuwe vakantiehuizen.” Dat de parkbeheerder de cafetaria en de conferentieruimte aangrijpt om de Colakreek aan te prijzen is veelzeggend; er is eigenlijk niet zo veel. En hoewel in de folder te lezen staat dat de meer avontuurlijke bezoeker aan zijn trekken komt bij de nieuwe touwbrug zal iedereen die hier is geweest waarschijnlijk hartelijk moeten lachen om deze bewering. Het bruggetje is slechts zo’n drie meter van de grond, en ook niet veel langer dan dat. Erg enerverend is het park daarom niet, maar wie niet op zoek is naar spanning en juist graag even wil bijkomen, is in Colakreek goed op zijn plek. Na een dag dobberen, hangen en eten zal iedereen goed zijn uitgerust. En dat is maar goed ook, met het oog op het rallyparcours op de terugweg.
Nu populair
