“You’re the leader, and I’m right behind you”, zeg ik tegen Carl, terwijl ik op nog geen twee meter afstand van hem sta. Vol spanning wacht ik op zijn volgende move.
Door Felitia Saaki
“Geen paniek, schat”, antwoordt hij, terwijl hij een beetje zenuwachtig omkijkt naar zijn volslanke soulmate in haar turquoise-paarse bikini, nog afdruipend van het rivierwater dat intussen gemengd is met het zand van het strand.
Plots krijsen zwarte aasgieren die in een groep van zeven opvliegen. Van schrik klamp ik mij stevig aan hem vast.
“Hè, wat wordt het dan nou?”, zegt hij terwijl hij vragend naar mij kijkt.
Mevrouw ‘Drama Queen’ die vanwege haar enorme angst geen woord durft te reppen, vraagt zich innerlijk af of zij, nog voordat het avond wordt, met haar man de stad zal bereiken.
Maar het pikdonkere gigantische beest dat rustig tussen de struiken uit zijn helder glanzende ogen rondkijkt, toont geen teken van vertrek.
Mijn vingertoppen worden kouder. Ik begin van de kou en angst tegen Carl aan te bibberen.
Ik kom plotseling op een idee. “Honey?”, fluister ik heel zacht en angstig in zijn oor en speel mijn plan door.
“Een stok gooien? Nee mammie… dat gaat absoluut niet werken.”
Ik voel de angst tot in mijn keel en begin te snikken. Ik wil de moed opgeven.
Carl wrijft mijn warme tranen af van zijn rechterschouder.
Het wordt intussen later, de krekels, kikkers en reptielen geven dichtbij en in de verte een concert op maat.
Lees verder in de maarteditie van de Parbode, ook digitaal verkrijgbaar
Nu populair
