Bori Tori: N’nyanpasi – Parbode Sneak Peek

Ik ben met mijn familie uit Nederland op een eettour van een week geweest. Mijn neven en nichten die tussen de 15 en 55 jaar zijn zal ik niet allemaal hier voorstellen. Het zijn in ieder geval opgeschoten kinderen en volwassenen. Ze zijn met één reden naar Suriname gekomen en die is om de koeken te rampeneren. Tante Rumelia was de vorige week namelijk tachtig jaar geworden en neef John werd twee dagen daarna vijftig. Oh boy, de nichten en neven hebben zich tegoed gedaan aan pom, pastei, bruine bonen met rijst, boyo, fiadu, gemberbier, orgeade, mopésap, pomme de cythere-sap, syurusap, enzovoorts.

Maar dat is nu alweer een week geleden. Het is elf uur in de ochtend en ik zit rustig in de woonkamer, maar de nichten en neven liggen nog allemaal in een ‘halve coma’. Want toen de verjaardagen voorbij waren, vonden ze dat ze zich nog niet voldoende te goed hadden gedaan aan Surinaams voedsel. Ik stelde ze voor om gewoon lekker Surinaams voor ze te koken thuis, maar ze keken me aan alsof ik ze een oneerbaar voorstel had gedaan. Anyhow, ik bood ze toen aan om hen in hun resterende week Suriname, naar een echte n’nyanpasi te brengen in Zuid. De eetmogelijkheden zijn er veel uitgebreider en gevarieerder dan die in ons goede oude ‘Dorp’ en ‘Blijgrond’. Ze wilden eten toch? Wel, ik heb ze gebracht om te eten! Ze aten overheerlijke roti’s, barra’s en verrassend, kibbeling van P & K’s Rotishop. Bij Lechy’s aten ze Surinaamse hamburgers en iets verder aten zij de allereerste Surinaamse fried chicken van Nafkip. Ik nam ze mee naar Jes D’s Barbeque waar ze van heerlijke BBQ kip met patat, rundkarbonade en groentesalade genoten. En dat alles op een groot rustiek terras, waar je je gewoon buiten voelt. Een neef zei: ‘Als ik hier weer kom, huur ik een appartementje in de buurt; leuk man!’. Ze aten de allerlekkerste tjauwmin bij Gala Food. Eén van ze zag aan de overkant de gele warung Zairi, dus aten we daar Javaanse herheri en petyel met pindasaus. ‘This is something interesting’, zei een jonge neef die vaak zonder reden Engels sprak. ‘So much food concentration in one area and nobody knows about it’. En met nobody bedoelde hij de toeristen, want wij weten de Batoerweg wel te vinden. Bij Bigger’s Barbeque aten we vreselijk lekkere BBQ kip en zalige teloh met zoute vis. Ik bestelde nog wat bakabanas met pindasaus voor thuis. Gezeten op de rode stoelen keken de neven en nichten elkaar aan en zeiden: wist jij dat dit hier verborgen zat in Zuid? 

Lees het hele artikel in de juni-editie van Parbode.

0

Gedeeld