Het is wat lastig bereikbaar, zeker als je geen eigen bootje hebt. Dan zul je eerst bij Leonsberg de steiger moeten oplopen om stevig te onderhandelen met de bootsman. Dat heeft echter ook zijn charmes. Maar áls je eenmaal op Braamspunt bent aanbeland, dan heb je ook wel wat. En nee, er zijn geen keurige kleedhokjes en toiletten, geen barretjes en lekkere maaltijden, maar gewoon zon, zee en strand. Tenminste, als de zon schijnt natuurlijk. Maar daar ben je nooit zeker van in Suriname, dus ook niet op Braamspunt. En zeg nou zelf, lekker badderen in opmerkelijk warm brak water terwijl de regen naar beneden klettert, is ook geen verkeerde ervaring.
Braamspunt, grof gezegd op de hoek van de Suriname- enCommewijnerivier, ergens in de buurt van de monding van de Atlantische Oceaan,grijpt je of grijpt je niet. Het is een brokje puur natuur (de graafmachinesdie al het zand weg lijken te kapen vallen wel wat uit de toon), waar je vooralaangewezen bent op jezelf. En op de Javaanse (en tegenwoordig ook Guyanese) vissersdie graag een praatje met je aanknopen. Voor de vissers, die voornamelijk inhet nabijgelegen dorpje Pomona aan de monding van de Jonkermans Kreek wonen, ishet in ieder geval een paradijs, waar volgens de geruchten jaarlijks 300.000kilo vis wordt binnengehaald en verwerkt.
Maar voor de vis komen slechts weinig bezoekers. Die willengenieten van de rust, kunnen vooral bij hoogtij onbekommerd zwemmen in hetzwoele water (bij laag water moet je eerst door de nodige blubber waden) of vaneindeloze strandwandelingen. En natuurlijk kun je zelf ook een hengeltjeuitgooien en de vangst ter plekke op de barbecue leggen. Wat wil een mens nogmeer? Dus koelbox volgooien, bootje charteren en op naar Braamspunt!
Nu populair
